Η αίτηση προδικαστικής παραπομπής είχε ασκηθεί στο πλαίσιο διαιτητικής διαδικασίας μεταξύ μιας αθλήτριας και του ανεξάρτητου οργανισμού για την καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης, σχετικά με την απόφαση του τελευταίου να δημοσιεύσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην αθλήτρια λόγω της εκ μέρους της παράβασης της εθνικής ρύθμισης κατά της φαρμακοδιέγερσης.
Η ως άνω αθλήτρια, ζήτησε, στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον της αυστριακής Ανεξάρτητης Επιτροπής Διαιτησίας, να μην δημοσιευθούν το όνομά της, οι παραβάσεις που διέπραξε καθώς και οι επιβληθείσες σε αυτήν ποινές. Κατόπιν τούτου, η Επιτροπή απηύθηνε ερώτημα στο ΔΕΕ, εάν μια τέτοια δημοσίευση, η οποία προβλέπεται στο αυστριακό δίκαιο, συνάδει με τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (ΓΚΠΔ).
Το Δικαστήριο, κρίνοντας επί του παραδεκτού της αιτήσεως, απεφάνθη ότι η Επιτροπή Διαιτησίας πληροί τα κριτήρια που αφορούν την ίδρυσή της με νόμο, τη μονιμότητά της, τον δεσμευτικό χαρακτήρα της δικαιοδοσίας της, καθώς και τον κατ’ αντιμωλία χαρακτήρα της ενώπιόν της διαδικασίας. Εντούτοις, τέθηκε το ζήτημα αν η ως άνω Επιτροπή πληροί το κριτήριο της ανεξαρτησίας. Το ΔΕΕ, αφού εξέτασε την έννοια της ανεξαρτησίας (σκ. 39 έως 53) κατέληξε στο συμπέρασμα πως η εν λόγω Επιτροπή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, απορρίπτοντας την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως ως απαράδεκτη.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕΕ υπόθ. C-115/22