Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών «επικύρωσε» την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων προσώπου που είχε σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός στην Ιταλία και ήθελε να ασκήσει το επάγγελμα στην Ελλάδα, απορρίπτοντας την αίτηση ακύρωσης που άσκησε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας σε βάρος της απόφασης αναγνώρισης (ΔΕφΑθ 1147/2023).
Ιστορικό
Έλληνας υπήκοος απέκτησε το 2012 δίπλωμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του πολιτικού μηχανικού, κατόπιν σπουδών πενταετούς διαρκείας, από το Πανεπιστήμιο της Alma Mater Studorium της Μπολόνια, δυνάμει του οποίου έχει πλήρη πρόσβαση στο κατοχυρωμένο νομοθετικώς στην Ιταλία επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού.
Το εν λόγω πανεπιστημιακό ίδρυμα αποτελεί δημόσιο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Ιταλίας. Η εκπαίδευσή του αυτή δεν διαφέρει, ως προς την διάρκεια, από την παρεχόμενη στα ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) εκπαίδευση που οδηγεί στο επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού, δοθέντος ότι η διάρκεια των σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Alma Mater Studorium είναι πενταετής, όπως και στα αντίστοιχα Τμήματα της ημεδαπής. Το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, αναγνωρίστηκε από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων το δικαίωμα να ασκεί εδώ το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, βάσει των επαγγελματικών προσόντων που είχε αποκτήσει στην Ιταλία. Κατά της εν λόγω απόφασης άσκησε αίτηση ακύρωσης το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας.
Οι ισχυρισμοί του Τεχνικού Επιμελητηρίου που κατέπεσαν
Αρχικά, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας ισχυρίστηκε ότι, η απόφαση του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), με την οποία αναγνωρίσθηκε στο εν λόγω πρόσωπο το δικαίωμα να ασκεί στην Ελλάδα το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, βάσει των επαγγελματικών προσόντων που είχε αποκτήσει στην Ιταλία, πρέπει να ακυρωθεί, διότι το ΣΑΕΠ όφειλε να ελέγξει και να συγκρίνει κατά το ουσιαστικό περιεχόμενό τους το πρόγραμμα σπουδών που διδάχθηκε και παρακολούθησε το εν λόγω πρόσωπο στην Ιταλία με τα αντίστοιχα προγράμματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων, δεδομένου ότι απαιτείται λεπτομερής και αναλυτική αντιστοίχιση ενός εκάστου γνωστικού αντικειμένου κατά διδασκόμενο μάθημα.
Ο λόγος όμως αυτός απορρίφθηκε από το δικαστήριο με το σκεπτικό ότι αναφέρεται σε σύγκριση προγραμμάτων σπουδών, η οποία επιβάλλεται όταν ζητείται αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας αλλοδαπών τίτλων σπουδών προς πτυχία απονεμόμενα από Ελληνικά Πανεπιστήμια, όταν δηλαδή ζητείται ακαδημαϊκή ισοτιμία των Τίτλων σπουδών, από τον αποκλειστικώς αρμόδιο Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ). Αντιθέτως, όπως σημείωσε το δικαστήριο, ένα «δίπλωμα» δεν αναγνωρίζεται λόγω της ουσιαστικής αξίας της εκπαίδευσης που πιστοποιεί, αλλά διότι επιτρέπει την πρόσβαση, εντός του κράτους μέλους στο οποίο έχει χορηγηθεί, σε επάγγελμα κατοχυρωμένο στο τελευταίο τούτο κράτος μέλος.
Επίσης, προβλήθηκε ότι, το πτυχίο του ανωτέρω είναι πτυχίο «πολιτικού μηχανικού-συγκοινωνιολόγου», το οποίο του επιτρέπει να εκτελεί στην Ιταλία συγκοινωνιακά έργα, έργα προστασίας του περιβάλλοντος και πιθανώς και υδραυλικά έργα, αλλά δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων πολιτικού μηχανικού που να αφορούν αντισεισμικό-δομοστατικό σχεδιασμό, ενώ οι απόφοιτοι των ελληνικών πολυτεχνικών σχολών λαμβάνουν εκπαίδευση που τους επιτρέπει να εκτελούν και δομοστατικά έργα. Προς την ίδια κατεύθυνση, τονίστηκε ότι ο εν θέματι δεν έχει διδαχθεί ορισμένα μαθήματα που διδάσκονται στις αντίστοιχες πολυτεχνικές σχολές στην Ελλάδα, όπως αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος και των μεταλλικών κατασκευών, σεισμική ή δυναμική ανάλυση.
Ο συγκεκριμένος λόγος ομοίως απορρίφθηκε. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός ότι, λόγω της κατεύθυνσης του πτυχίου του, το εν λόγω πρόσωπο έχει το δικαίωμα να εκτελεί στην Ιταλία μόνο συγκοινωνιακά, υδραυλικά και έργα προστασίας του περιβάλλοντος, όχι δε και δομοστατικά έργα, ουδόλως αποδεικνύεται, ενώ, εξάλλου, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας δεν αμφισβητεί, κατά τρόπο ειδικό και συγκεκριμένο, τα εκτιθέμενα στο προσβαλλόμενο πρακτικό στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού, το οποίο έχει το δικαίωμα να ασκεί ο ανωτέρω στην Ιταλία μετά την επιτυχή συμμετοχή του στις σχετικές κρατικές εξετάσεις, δεν καλύπτει μόνον τα συγκοινωνιακά έργα και τα έργα προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά ποικιλία δραστηριοτήτων.
Μάλιστα, όπως σημείωσε το δικαστήριο, ένας τέτοιος ισχυρισμός δεν αρκεί, εξάλλου, και ενόψει του καταλόγου μαθημάτων στα οποία, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, εξετάσθηκε αυτός επιτυχώς κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών του σπουδών, για να θεωρηθεί ότι ετίθετο ζήτημα ελέγχου του κατά πόσον η εκπαίδευση που έλαβε αφορά τομείς γνώσεων ουσιωδώς διαφορετικούς, έναντι εκείνων που καλύπτει η εκπαίδευση που οδηγεί στην Ελλάδα στο επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού, ώστε να εξετασθεί, από το ΣΑΕΠ, το ενδεχόμενο επιβολής των προβλεπόμενων μέτρων αντισταθμίσεως.
Η κρίση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών
Τελικώς, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι το επάγγελμα, το οποίο έχει δικαίωμα να ασκεί στην Ιταλία ο αιτών, ως μέλος του Συλλόγου Μηχανικών της Μπολόνια, είναι όμοιο, ανάλογο, ισοδύναμο προς το κατοχυρωμένο νομοθετικώς επάγγελμα στην Ελλάδα του Πολιτικού Μηχανικού, δεδομένου ιδίως ότι το νομοθετικώς κατοχυρωμένο στην Ιταλία επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού ασκείται από τους κατόχους ανάλογου, έναντι εκείνου που κατέχει ο αιτών, επαγγελματικού τίτλου, για την κτήση του οποίου απαιτούνται προσόντα συγκρίσιμα εκείνων που απαιτούνται για την κτήση του επαγγελματικού τίτλου του αιτούντος. Κατόπιν τούτων, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απέρριψε την αίτηση ακύρωσης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΔΕφΑθ 1147/2023