Πρόστιμο επιβλήθηκε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού σε εταιρεία για τη συμμετοχή της σε απαγορευμένη αντιανταγωνιστική σύμπραξη με σκοπό τη νόθευση διαγωνισμού δημοσίου έργου.
Το Δικαστήριο απέρριψε αρχικά τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας εταιρείας περί παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της αμεροληψίας τονίζοντας ότι ο νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών που υιοθέτησε η Επιτροπή Ανταγωνισμού έναντι των μερών της Διαδικασίας Διευθέτησης Διαφορών δεν προϋποθέτει, αφ’ εαυτού, ότι ο ίδιος νομικός χαρακτηρισμός θα υιοθετηθεί κατ’ ανάγκη από την Επιτροπή έναντι της προσφεύγουσας μετά το πέρας της χωριστής διαδικασίας που την αφορά.
Ως αβάσιμοι απορρίφθηκαν και οι ισχυρισμοί της εταιρείας όσον αφορά την πλημμελή αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού. Το Διοικητικό Εφετείο αξιολογώντας τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασε η Επιτροπή για την απόδειξη της συμμετοχής της προσφεύγουσας στην παράβαση σημείωσε ότι η ύπαρξη μιας αντιανταγωνιστικής συμφωνίας μπορεί να συναχθεί από μια σειρά ενδείξεων και στοιχείων που, όταν εξεταστούν συνολικά, αρκούν για να στηρίξουν δικαστικό τεκμήριο για τη διάπραξη της παράβασης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή της εταιρείας στη συμφωνία και η ενεργός της συμβολή στην παράνομη δραστηριότητα έχουν αποδειχθεί επαρκώς.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΑθ 2313/2023