Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων ζητά αμοιβή για την εργασία που παρείχε τόσο κατά τα Σάββατα, ως 6η ημέρα εργασίας, όσο και κατά τις Κυριακές, κατά την περίοδο από το 2009 έως το 2022, χωρίς την καταβολή των προβλεπόμενων από τον νόμο πρόσθετων αμοιβών και προσαυξήσεων, ενώ είχε συμφωνία για πενθήμερη εργασία και οκτάωρη απασχόληση. Η εναγομένη εταιρεία αρνείται τις αιτιάσεις, υποστηρίζοντας ότι οι αξιώσεις είναι αβάσιμες και ότι ο ενάγων δεν εργάστηκε πέραν των ωρών που ορίζουν οι συμβάσεις του και ο νόμος.
Το δικαστήριο εξετάζοντας την υπόθεση έκρινε ότι ο ενάγων δεν απέδειξε ότι εργάστηκε τα Σάββατα ως 6η ημέρα εργασίας ή για πάνω από πέντε ώρες τις Κυριακές. Βάσει των στοιχείων (προγράμματα εργασίας, ένορκες βεβαιώσεις), αποδείχθηκε ότι τηρούσε σύστημα πενθήμερης εργασίας και λάμβανε κανονικά ρεπό, ενώ για την εργασία τις Κυριακές αμειβόταν με την προσαύξηση του 75% επί του ωρομισθίου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Οι αξιώσεις για τις αμοιβές του 2009 και του 2010 απορρίφθηκαν λόγω παραγραφής.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΠρΘεσ 330/2024