Με την ΑΠ 973/2021 κρίνεται τόσο η έγκληση του κομιστή επιταγής, όσο και η υποκατάσταση αυτού, με δήλωση παράστασης για υποστήριξη της κατηγορίας από ειδικό διάδοχο του αρχικού κομιστή επιταγής.
Έγκληση κομιστή επιταγής – νομιμοποίηση – Σχετικές διατάξεις: «Κατά τη διάταξη του άρθρου 79 παρ. 1 του Ν.5960/1933 “Περί επιταγής”, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 1325/1972, εκείνος που εκδίδει επιταγή, η οποία δεν πληρώθηκε από τον πληρωτή, γιατί δεν είχε σ` αυτόν αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια κατά τον χρόνο της έκδοσης της επιταγής ή της πληρωμής της, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000 δραχμών. Κατά την παράγραφο δε 5 εδ. α` του ίδιου άρθρου, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 15 παρ. 3 του Ν. 3472/2006, η ποινική δίωξη ασκείται με έγκληση του κομιστή της επιταγής που δεν πληρώθηκε ή του εξ αναγωγής υποχρέου, ο οποίος την εξόφλησε και έγινε κομιστής της. Σε σχέση με την υποβολή της έγκλησης και επί του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής ισχύουν τα οριζόμενα στις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 42 του ισχύσαντος μέχρι 30-6-2019 ΚΠοινΔ -σύμφωνα με τις οποίες κρίνεται η εν προκειμένω υποβληθείσα έγκληση για την ένδικη πράξη της παράβασης του ν. περί επιταγής- , στις οποίες ρητά παραπέμπει το άρθρο 46 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των τεσσάρων πρώτων εδαφίων της παρ. 2 του άρθρου 42 του προϊσχύσαντος ΚΠΔ, η έγκληση “γίνεται απ` ευθείας στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, αλλά και στους άλλους ανακριτικούς υπαλλήλους, είτε από τον ίδιο τον εγκαλούντα είτε από ειδικό πληρεξούσιο. Το έγγραφο της πληρεξουσιότητας μπορεί να δοθεί και με απλή έγγραφη δήλωση. Η γνησιότητα της υπογραφής του εντολέα πρέπει να βεβαιώνεται από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή ή δικηγόρο. Το έγγραφο της πληρεξουσιότητας προσαρτάται στην έκθεση για την κατάθεση της μήνυσης”. Εξάλλου, κατά τη διάταξη της παρ. 4 εδ. α’ του άρθρου 46 του π. ΚΠΔ “Ο εγκαλών μαζί με την έγκληση οφείλει να υποβάλει και τα διαθέσιμα σε αυτόν αποδεικτικά στοιχεία που στηρίζουν και αποδεικνύουν αυτή”. Όμως, η μη υποβολή τους δεν δημιουργεί απαράδεκτο ή ακυρότητα, αφού τέτοια κύρωση δεν τάσσεται στην ανωτέρω διάταξη. Η επισύναψη των σχετικών εγγράφων στην κατατιθέμενη έγκληση είναι μεν αναγκαία για τη διακρίβωση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του προσώπου που καταθέτει την έγκληση, όμως, δεν έχει αναχθεί σε δικονομική προϋπόθεση της νομιμότητας αυτής (έγκλησης). Περαιτέρω, με το άρθρο 18 παρ. 1 του κωδικοποιημένου Ν. 2190/1920 “Περί ανωνύμων εταιριών”, όπως αυτός αναμορφώθηκε και τροποποιήθηκε με τον Ν. 3604/2007 και ίσχυε κατά τον χρόνο (από 15-12-2013 έως 31-12-2013) κατά τον οποίο φέρεται ότι τελέστηκε η επίδικη πράξη της παράβασης του Ν.5960/1933 ορίζεται ότι “Η ανώνυμος εταιρία εκπροσωπείται επί δικαστηρίου και εξωδίκως υπό του Διοικητικού αυτής Συμβουλίου, ενεργούντος συλλογικώς”. Το άρθρο 22 του ίδιου νόμου ορίζει στη μεν παρ. 1 εδ. α`, ότι “Το Διοικητικόν Συμβούλιον είναι αρμόδιον ν` αποφασίζη πάσαν πράξιν αφορώσαν εις την διοίκησιν της εταιρείας, εις την διαχείρισιν της περιουσίας αυτής και εις την εν γένει επιδίωξιν του σκοπού της εταιρείας”, στη δε παρ. 3, ότι “Επιτρέπεται το καταστατικό να ορίζει θέματα, για τα οποία το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να αναθέτει τις εξουσίες του διαχείρισης και εκπροσώπησης σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα, μέλη του ή μη….Τα πρόσωπα αυτά μπορούν, εφόσον δεν το απαγορεύει το καταστατικό και προβλέπεται από τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, να αναθέτουν περαιτέρω την άσκηση των εξουσιών που τους ανατέθηκαν ή μέρους τούτων σε άλλα μέλη ή τρίτους….”. Οι διατάξεις αυτές του Ν. 2190/1920, αντίστοιχες με εκείνες των άρθρων 65, 67 και 68 του ΑΚ, ρυθμίζουν την οργανική εκπροσώπηση του νομικού προσώπου της ανώνυμης εταιρίας, δηλαδή καθορίζουν το όργανο που εκφράζει τη βούληση του νομικού αυτού προσώπου στις έννομες σχέσεις με άλλα πρόσωπα, εκπροσωπεί αυτό στα δικαστήρια και αποφασίζει για τη διοίκηση της εταιρίας και τη διαχείριση της περιουσίας της για την πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού. Ως τέτοιο όργανο ορίζεται το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας, το οποίο είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε υπόθεση, που αφορά τη διοίκηση της εταιρίας ή τη διαχείριση της περιουσίας της. Οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 22 παρ. 3 του Ν. 2190/1920 ρυθμίζουν το ζήτημα της υποκατάστασης του διοικητικού συμβουλίου της ανώνυμης εταιρίας, κατά τρόπο ώστε αυτή να είναι νόμιμη, μόνο εφόσον διενεργείται με βάση τις διατάξεις αυτές. Οι εν λόγω διατάξεις (του άρθρου 22 παρ. 3) περιλαμβάνουν στο πεδίο εφαρμογής τους, τόσο τις πράξεις διαχείρισης, όσο και την εκπροσώπηση της εταιρίας και, μεταξύ άλλων, επιτρέπουν στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας, που κατ` αρχήν ενεργεί συλλογικά, να ορίσει ότι ένα ή περισσότερα μέλη του ή άλλα πρόσωπα δικαιούνται να εκπροσωπούν (δικαστικώς ή εξωδίκως) την εταιρία γενικά ή σε ορισμένες μόνο πράξεις, προβλέπουν δε ότι για ορισμένα θέματα είναι δυνατό να αποφασιστεί από το διοικητικό συμβούλιο μεταβίβαση της εξουσίας του. Η μεταβίβαση αυτή, κατά το άρθρο 22 παρ. 3, μπορεί να διενεργηθεί προς οποιοδήποτε πρόσωπο και όχι μόνο προς μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας. Προϋποθέτει, όμως, σχετική πρόβλεψη στο καταστατικό της εταιρίας. Υποκατάσταση του διοικητικού συμβουλίου με εξωεταιρική συμφωνία δεν είναι νόμιμη. Επομένως, όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. 3, το τρίτο πρόσωπο, στο οποίο το διοικητικό συμβούλιο ανέθεσε εκπροσωπευτική δραστηριότητα, δεν είναι υποκατάστατο του διοικητικού συμβουλίου, αλλά ενεργεί στα πλαίσια της προβλεπόμενης, από τα άρθρα 211 και 713 του ΑΚ, αντίστοιχα, πληρεξουσιότητας ή εντολής. Ο υποκατάστατος του διοικητικού συμβουλίου, επειδή ενεργεί ως όργανο της εταιρίας, δεν έχει ανάγκη ειδικής πληρεξουσιότητας ή εξουσιοδότησης και βεβαίωσης του γνησίου της υπογραφής των μελών του διοικητικού συμβουλίου, όταν το απαιτεί νομοθετική διάταξη, όπως όταν πρόκειται για την υποβολή έγκλησης ή για τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής. Στην περίπτωση, όμως, που το διοικητικό συμβούλιο ανώνυμης εταιρίας, για την υλοποίηση σχετικής απόφασής του, αναθέσει σε τρίτο, ως προς τον οποίο δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. 3 του Ν. 2190/1920, να υποβάλει μήνυση ή έγκληση κατά του δράστη αξιόποινης πράξης, που τελέστηκε σε βάρος της εταιρίας, απαιτείται, ενόψει του ότι ο ανωτέρω τρίτος είναι απλός πληρεξούσιος – εντολοδόχος της τελευταίας, το πρακτικό του διοικητικού συμβουλίου, που περιέχει τη σχετική απόφασή του και το οποίο προσαρτάται στην εγχειριζόμενη έγκληση, πρέπει να φέρει και βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής του “εντολέα” και παρέχοντος την πληρεξουσιότητα, δηλαδή των μελών του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις πιο πάνω διατάξεις των άρθρων 46 και 42 παρ. 2 εδ. γ` του ΚΠοινΔ (Ολ.ΑΠ 4/2006 ,ΑΠ 1489/2016).»
Ένδικη υπόθεση σχετικά με την νομιμοποίηση της εγκαλούσας Τράπεζας: «Στην προκείμενη περίπτωση, με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, ο αναιρεσείων προβάλλει την αιτίαση ότι η σε βάρος του ποινική δίωξη για το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ’ εξακολούθηση δεν ασκήθηκε παραδεκτά και ότι καθ` υπέρβαση εξουσίας καταδικάστηκε, διότι η έγκληση σε βάρος του δεν υποβλήθηκε νομότυπα, αφού δεν προκύπτει ότι η υποβολή αυτής έγινε από πρόσωπο που είχε την ιδιότητα του εντεταλμένου, ήτοι υπαλλήλου που εκπροσωπούσε την εγκαλούσα ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.” ως καταστατικό όργανό της. Από την επιτρεπτή, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων, οι συνεκδικασθείσες εγκλήσεις της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.” και τα συνημμένα σ` αυτές έγγραφα και ειδικότερα: α) το φωτοαντίγραφο του καταστατικού της εγκαλούσας τραπεζικής εταιρείας, β) το με αριθμό …/19-2-2010 ΦΕΚ (τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ), στο οποίο δημοσιεύθηκε ανακοίνωση καταχώρισης στο Μητρώο Ανώνυμων Εταιριών της τροποποίησης του καταστατικού της εγκαλούσας τραπεζικής εταιρίας, γ) το με αριθμό …/22-2-2013 ΦΕΚ (τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ), στο οποίο δημοσιεύθηκε ανακοίνωση καταχώρισης στο Γενικό Μητρώο στοιχείων της εγκαλούσας τραπεζικής εταιρίας, δ) η από 10/3/2014 βεβαίωση του καταστήματος Τρικάλων (…) της ίδιας τραπεζικής εταιρίας περί του ότι ο υπογράφων την έγκληση Γ. Τ. του Β. είναι εντεταλμένος στο εν λόγω κατάστημα από την 9/2/2007,σύμφωνα με την Π.Δ. …-2-2007, και σύμφωνα με την ιδιότητά του αυτή μπορεί να εκπροσωπεί την εγκαλούσα τράπεζα βάσει των άρθρων 22 και 24 του καταστατικού της, ως καταστατικό όργανο αυτής, ε) το υπ. αρ. …/26-7-2013 ΦΕΚ περί ανάκλησης της αδείας λειτουργίας του πιστωτικού ιδρύματος με την επωνυμία “… A.E.” και εντολή μεταβίβασης των περιουσιακών του στοιχείων στην εγκαλούσα τραπεζική εταιρεία, και στ) επικυρωμένα φωτοαντίγραφα δύο όψεων των τριών ακάλυπτων επιταγών με αριθμούς … ακάλυπτων επιταγών, για την έκδοση των οποίων το κατ` έφεση δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων κήρυξε, με την προσβαλλόμενη απόφασή του με αριθμό 32/2021, ένοχο τον αναιρεσείοντα για την αξιόποινη πράξη της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ’ εξακολούθηση με το ελαφρυντικό του άρ. 84παρ.2β’ του ΠΚ και του επέβαλε ποινή φυλάκισης είκοσι (20) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία, προκύπτει ότι στην υποβολή των προαναφερομένων εγκλήσεων, με βάση τις οποίες ασκήθηκε σε βάρος του αναιρεσείοντος ποινική δίωξη για την πράξη της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ’ εξακολούθηση, προέβη ο ως άνω αναφερθείς Γ. Τ. του Β., ο οποίος ήταν διευθυντής της παραπάνω εγκαλούσας τραπεζικής εταιρίας και είχε τοποθετηθεί στο Κατάστημα Τρικάλων, ως εντεταλμένος, δυνάμει της με αριθμό …-2-2007 πράξης διοίκησης της εγκαλούσας τράπεζας, με βάση τη σχετική πρόβλεψη που περιέχεται στα άρθρα 22 και 24 του καταστατικού της εγκαλούσας ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας και, συνεπώς, κατά την υποβολή της ως άνω έγκλησης ο Γ. Τ. του Β. ενήργησε ως υποκατάστατο όργανο του διοικητικού συμβουλίου αυτής. Έτσι, η απαιτούμενη έγκληση για την άσκηση ποινικής δίωξης για την ένδικη πράξη υποβλήθηκε νομότυπα, και, επομένως, το Δικαστήριο της ουσίας, που απέρριψε την προβληθείσα ενώπιόν του ένσταση περί μη νομότυπης υποβολής έγκλησης, και προχώρησε στην καταδίκη του κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντος κατόπιν της έγκλησης αυτής, δεν υπερέβη την εξουσία του. Κατ` ακολουθίαν τούτων, ο υποστηρίζων τα αντίθετα λόγος της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Θ` του ΚΠοινΔ, με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση για υπέρβαση εξουσίας, είναι αβάσιμος.»
Νομιμοποίηση παρισταμένου για υποστήριξη της κατηγορίας. «Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 171 παρ. 3 του ν. ΚΠΔ., απόλυτη ακυρότητα, που δημιουργεί λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του ιδίου κώδικα, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και στον Άρειο Πάγο, επιφέρει και η παρά τον νόμο παράσταση του υποστηρίζοντος την κατηγορία στη διαδικασία του ακροατηρίου. Τέτοια ακυρότητα υπάρχει όταν δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του υποστηρίζοντος την κατηγορία οι όροι της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποιήσεως για την παράστασή του, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 66 του ν. ΚΠΔ. Απόλυτη ακυρότητα επίσης επέρχεται και όταν παραβιάστηκε η διαδικασία που έπρεπε να τηρηθεί σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο διατύπωσης της παράστασης για υποστήριξη κατηγορίας, κατά το άρθρο 67 παρ.1 του ν. ΚΠΔ. Η ακυρότητα αυτή δεν καλύπτεται από τη μη προβολή αντιρρήσεων κατά της παράνομης παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας, αν από την ίδια διαδικασία προκύπτει έλλειψη νομιμοποίησης, η οποία ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο και οδηγεί στην απόρριψη της παράστασης αυτής ως απαράδεκτης. Άλλες ελλείψεις ή πλημμέλειες, που αφορούν στην παράσταση ή την εκπροσώπηση του υποστηρίζοντος την κατηγορία δεν ασκούν επιρροή στη νομιμότητα της παράστασης προς υποστήριξη κατηγορίας και δεν επιφέρουν απόλυτη ακυρότητα, αφού αυτές οι ελλείψεις ή πλημμέλειες θίγουν απλώς το συμφέρον του δικαιούχου και όχι του κατηγορούμενου, ούτε πλήττουν τη δημόσια τάξη (ΑΠ 1699/2016, ΑΠ 909/2016). Περαιτέρω, κατά τα άρθρα 63,66, 67, 82-84 Κ.Ποιν.Δ., νομιμοποιείται να παραστεί προς υποστήριξη κατηγορίας κατά την ποινική διαδικασία εκείνος που δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση ή αποκατάσταση ως παθών από το έγκλημα ή χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης, τέτοιος δε είναι, όπως συνάγεται από τα άρθρα 914 και 932 του ΑΚ, εκείνος ο οποίος άμεσα ζημιώθηκε ή υπέστη ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη από την αξιόποινη πράξη του δράστη, και όχι αυτός που βλάπτεται έμμεσα απ’ αυτήν, ακόμη και όταν από διάταξη νόμου η υποχρέωση για την αποκατάσταση της ζημίας ή την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης περιορίζεται αποκλειστικά σε τρίτο πρόσωπο. Το επιτρεπτό της παραστάσεως του υποστηρίζοντος την κατηγορία κρίνεται από το περιεχόμενο της απαιτήσεως που περιέχει η δήλωσή του και από το κατηγορητήριο που διαλαμβάνει την άδικη πράξη, ενώ η ουσιαστική βασιμότητα της αξιώσεως από την αποδεικτική διαδικασία (ΑΠ 220/2019). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 64 του ν. ΚΠΔ, όπως αυτή ισχύει μετά τη τροποποίησή της από το άρ. 7 παρ. 9 περ. α’ του ν. 4637/2019 [ΦΕΚ Α’ 180/18-11-2019], “αν αποβιώσει ο κατά το προηγούμενο άρθρο δικαιούμενος, οι κληρονόμοι του συνεχίζουν τη δηλωθείσα πριν από τον θάνατό του παράσταση για την υποστήριξη της κατηγορίας. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και στην περίπτωση της οιονεί καθολικής διαδοχής νομικού προσώπου”. Με τη διάταξη αυτή ορίζεται ρητά ότι ισχύει αναλόγως, όπως δηλ. επί κληρονόμων, δικαίωμα συνέχισης της δηλωθείσας παράστασης για υποστήριξη κατηγορίας και επί υποκατάστασης νομικών προσώπων στην περίπτωση όμως που επήλθε οιονεί καθολική διαδοχή (ήτοι απορρόφηση ,μετασχηματισμός, συγχώνευση κ.λπ. εταιριών, τραπεζών), ενώ τούτο δεν ισχύει επί ειδικής διαδοχής (εκχώρηση, πώληση και μεταβίβαση επιχειρηματικών απαιτήσεων κ.λπ.), όπου είναι απαράδεκτη η συνέχιση της δηλωθείσας παράστασης προς υποστήριξη κατηγορίας, καθόσον ο εκδοχέας ή ο αγοραστής απαιτήσεων δεν θεωρείται άμεσα ζημιωθείς από το έγκλημα.»
Προσβαλλόμενη απόφαση: «Στην προκείμενη περίπτωση, ο αναιρεσείων επικαλείται με τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης αναίρεσης την απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο (άρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ ν. ΚΠΔ), καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε την παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας, που δήλωσε στο ακροατήριο του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “…” ως ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”, ενώ αυτή ήταν παράνομη. Από την παραδεκτή για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου επισκόπηση των υπ’ αρ. 2100/2018 και 2101/2018 αποφάσεων και πρακτικών συνεδρίασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων, που δίκασε την ένδικη υπόθεση σε πρώτο βαθμό, και της προσβαλλόμενης υπ’αρ. 32/2021 απόφασης μετά των πρακτικών συνεδρίασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων που δίκασε αυτήν σε δεύτερο βαθμό προκύπτει ότι ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος πρωτοδίκως και κατ’ έφεση για το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ’ εξακολούθηση. Ότι κατά την πρωτόδικη ποινική διαδικασία η εγκαλούσα ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”, δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής, αιτούμενη την επιδίκαση του χρηματικού ποσού των σαράντα τεσσάρων [44] ευρώ με ρητή επιφύλαξη της επιδιώξεως υπερτέρου, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που αυτή υπέστη λόγω μειώσεως του κύρους και της αξιοπιστίας της από το σε βάρος της αδίκημα του κατηγορούμενου, για την οποία ουδεμία αντίρρηση προβλήθηκε εκ μέρους του τελευταίου. Η ανωτέρω δηλωθείσα παράσταση πολιτικής αγωγής εκ μέρους της εγκαλούσας τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”, έγινε δεκτή από το ανωτέρω πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο και υποχρέωσε τον καταδικασθέντα κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα να της καταβάλει το ανωτέρω αιτηθέν ποσό ως χρηματική ικανοποίηση. Ακολούθως, ενώπιον του δικάσαντος σε δεύτερο βαθμό την ένδικη υπόθεση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων δήλωσε παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας κατά του κατηγορούμενου, δυνάμει του υπ.αρ. … 22-2-2021 ειδικού πληρεξουσίου της συμβολαιογράφου Αθηνών Β. Σ., η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “…” ως ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”, κατόπιν μεταβίβασης στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων από δάνεια και λοιπές πιστώσεις κατά τις διατάξεις του ν. 3156/2003, ως δικαιούμενη κατά τον αστικό κώδικα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, η οποία συνίσταται στην προσβολή της φήμης και της εμπορικής αξιοπιστίας που υπέστη από το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ’ εξακολούθηση, που αποδίδεται στον κατηγορούμενο νυν αναιρεσείοντα. Κατά της παραστάσεως αυτής, θεωρούμενης ως απαράδεκτης από τον κατηγορούμενο, προβλήθηκαν επιφυλάξεις εκ μέρους του συνηγόρου του, όπως τούτο προκύπτει από την 3η σελίδα της προσβαλλόμενης απόφασης στην οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι “……Ο συνήγορος του εκκαλούντος-κατηγορούμενου, Κων/νος Τσόγκας, αφού ζήτησε και έλαβε τον λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι επιφυλάσσεται ως προς την ως άνω δήλωση της παρισταμένης προς υποστήριξη της κατηγορίας…..”. Το ανωτέρω δικάσαν δευτεροβάθμιο δικαστήριο ωστόσο, επέτρεψε σιωπηρά την κατά τα προαναφερθέντα παράσταση προς υποστήριξη κατηγορίας της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “…” υπό την προεκτεθείσα ιδιότητά της, ήτοι ως ειδικής διαδόχου της δηλωσάσης στον πρώτο βαθμό παράσταση πολιτικής αγωγής εγκαλούσας ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”.»
Κρίση του Αρείου Πάγου: «Πλην όμως, η δηλωθείσα στο ακροατήριο του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου ως άνω παράσταση προς υποστήριξη κατηγορίας από την εταιρεία “…” ως ειδικής διαδόχου της “Ε.Τ.Ε.”, ενόψει της μεταβίβασης από την τελευταία προς αυτήν απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις, ήταν παράνομη, διότι η εν λόγω εταιρεία δεν θεωρείται κατά νόμο αμέσως ζημιωθείσα εκ της ως άνω αξιοποίνου πράξεως, που αποδίδεται στον κατηγορούμενο, δικαιούμενη κατά τον ΑΚ χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Ως εκ τούτου, η ανωτέρω εταιρεία ως ειδική διάδοχος της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “… ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.”. δεν νομιμοποιείτο ενεργητικά να δηλώσει παράσταση προς υποστήριξη κατηγορίας στην ένδικη υπόθεση, αφού τούτο επιτρέπεται, κατ’ άρ. 64 εδ. β’ ν. ΚΠΔ, μόνον επί οιονεί καθολικής διαδοχής. Συνεπώς, το δικαστήριο της ουσίας δεχόμενο ως νόμιμη την κατά ανωτέρω δηλωθείσα παράσταση προς υποστήριξη κατηγορίας, υπέπεσε στην αναιρετική πλημμέλεια, για την οποία ιδρύεται ο κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ σε συνδ. με τις διατάξεις των άρθρων 171 παρ.3 του ν. ΚΠΔ βάσιμος λόγος αναίρεσης περί απόλυτης ακυρότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων αναίρεσης, ν’ αναιρεθεί η προσβαλλόμενη υπ’ αρ. 32/2021 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων στο σύνολό της και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που είχαν δικάσει την υπόθεση, προηγουμένως.»
* Ο κ. Δημήτριος Βαρελάς είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Διδάσκων στο Φροντιστήριο της Νομικής Βιβλιοθήκης.
Δείτε τα τμήματα προετοιμασίας για τις εξετάσεις της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών εδώ