Ισόβια ασυλία από ποινικές διώξεις παρέχει στον Πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο ο νόμος που ο ίδιος υπέγραψε. Το νομοθέτημα εμποδίζει επίσης τους ηγέτες της αντιπολίτευσης που ζουν στο εξωτερικό να συμμετάσχουν σε μελλοντικές προεδρικές εκλογές.
Ο Λουκασένκο κυβερνά τη χώρα σχεδόν επί 30 χρόνια και σύμφωνα με έντυπα του ξένου Τύπου, η ρύθμιση αποσκοπεί στην περαιτέρω ενίσχυση της εξουσίας του. Ο νόμος ορίζει εξάλλου ότι ο Λουκασένκο, εάν εγκαταλείψει την εξουσία, «δεν μπορεί να λογοδοτήσει για πράξεις που διαπράχθηκαν σε σχέση με την άσκηση των προεδρικών του εξουσιών». Ο πρόεδρος και τα μέλη της οικογένειάς του θα έχουν ισόβια κρατική προστασία, ιατρική περίθαλψη και ασφάλιση ζωής και υγείας. Μετά την παραίτησή του, ο πρόεδρος θα γίνει επίσης μόνιμο ισόβιο μέλος της Άνω Βουλής.
Κατά το παρελθόν, ο Λουκασένκο έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή στην παράνομη μεταφορά παιδιών από τις κατεχόμενες από τη Ρωσία πόλεις της Ουκρανίας στη Λευκορωσία. Αξίζει επίσης να υπενθυμιστεί ότι η Λευκορωσία είχε γνωρίσει μαζικές διαδηλώσεις κατά την αμφιλεγόμενη επανεκλογή του Λουκασένκο τον Αύγουστο του 2020 για έκτη φορά – η αντιπολίτευση και η Δύση είχαν κάνει άλλωστε λόγο για νοθεία. Οι αρχές είχαν συλλάβει περισσότερους από 35.000 ανθρώπους, υποβάλλοντάς τους ενίοτε σε βασανιστήρια. Κάποιοι αναγκάστηκαν ακόμη και να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Οι εκλογές του 2025 και η Τιχανόφσκαγια
Οι διατάξεις του νέου νόμου ισχύουν για κάθε πρώην Πρόεδρο και τα μέλη της οικογένειάς του, στην ουσία όμως εξυπηρετούν τους σκοπούς του νυν Προέδρου, και την επικράτησή του έναντι πολιτικών αντιπάλων, πάντα με ορίζοντα τις εκλογές του 2025.
Ο νόμος αυστηροποιεί τις προϋποθέσεις για τους υποψήφιους προέδρους και πρακτικά καθιστά αδύνατη την εκλογή ηγετών της αντιπολίτευσης που έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες τα τελευταία χρόνια. Γνώστες θεωρούν ότι φωτογραφίζει την ηγέτιδα της αντιπολίτευσης Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια η οποία κατέφυγε στη γειτονική Λιθουανία το 2020.
Δικαίωμα υποψηφιότητας έχουν μόνο πολίτες της Λευκορωσίας που διαμένουν μόνιμα στη χώρα για τουλάχιστον 20 χρόνια και δεν είχαν ποτέ άδεια παραμονής σε άλλη χώρα.
Η ίδια η Τιχανόφσκαγια αντέδρασε, εκτιμώντας ότι ο νέος νόμος αντανακλά τον «φόβο του (Λουκασένκο) για ένα αναπόφευκτο μέλλον» – εννοώντας ότι ο Λουκασένκο πρέπει να ανησυχεί για τις συνέπειες της διακυβέρνησής τoυ μετά την απομάκρυνσή του από την εξουσία.