Eυθύνες της εκμισθώτριας τράπεζας για τη μη λήψη μέτρων ασφαλείας, 14 χρόνια μετά το έγκλημα στο υποκατάστημα της Marfin επί της οδού Σταδίου, εντοπίζει ο Άρειος Πάγος. Στις 5 Μαΐου του 2010, τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, η –έγκυος- Αγγελική Παπαθανασοπούλου, ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης και η Παρασκευή Ζούλια, σε πυρκαγιά που ξέσπασε κατά τη διάρκεια βίαιων επεισοδίων.
Αναλυτικότερα, το Δ’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ανήρεσε την υπ΄ αριθμ. 5541/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών, αναγνωρίζοντας ότι υπήρχε ευθύνη της τότε μισθώτριας Τράπεζας Marfin και των κατ’ ιδίαν μελών του Δ.Σ. της, για τη μη λήψη μέτρων ασφαλείας προς αποτροπή της καταστροφής του νεοκλασικού κτιρίου επί της οδού Σταδίου 23, στο κέντρο της Αθήνας.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η απόφαση του Εφετείου του 2020 παρουσιάζει αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο Μονομελές Εφετείο Αθηνών – με άλλο δικαστή, από εκείνον που εξέδωσε την αναιρούμενη απόφαση του Εφετείου.
Το Εφετείο «διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες όσον αφορά την κρίση της περί έλλειψης υποχρέωσης της μισθώτριας τράπεζας προς αποκατάσταση των ζημιών του μισθίου και τη μείωση της εμπορικής του αξίας», κρίνει το Ανώτατο Δικαστήριο
Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην υπ΄ αριθμ. 1532/2024 απόφασή του, μεταξύ άλλων, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το Εφετείο υπό τις προεκτεθείσες παραδοχές του, στέρησε την προσβαλλόμενη απόφαση από νόμιμη βάση, καθόσον διέλαβε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες, ως προς το κρίσιμο ζήτημα της αδικοπρακτικής ευθύνης της πρώτης αναιρεσίβλητης μισθώτριας τράπεζας και των μελών του ΔΣ αυτής (δευτέρου, τρίτου, τετάρτου και πέμπτου των αναιρεσίβλητων), ως προς τις αποδιδόμενες σ’ αυτούς παραλείψεις, που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο, ως προς τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 914, 330, 300, 297 και 298 του ΑΚ, τις οποίες εσφαλμένα δεν εφάρμοσε κι έτσι παραβίασε αυτές εκ πλαγίου».
Το Εφετείο δέχθηκε, δε, ότι «για την ολοσχερή καταστροφή του μισθίου δεν φέρει καμία υπαιτιότητα η πρώτη εναγόμενη μισθώτρια, χωρίς να διαλαμβάνει παραδοχές για τη λήψη και την τήρηση των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας» και «διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες εάν οι αποδιδόμενες παραλείψεις στη μισθώτρια τράπεζα και στα μέλη του ΔΣ αυτής, ως οργάνων του νομικού προσώπου». Επίσης, «διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες όσον αφορά την κρίση της περί έλλειψης υποχρέωσης της μισθώτριας τράπεζας προς αποκατάσταση των ζημιών του μισθίου και τη μείωση της εμπορικής του αξίας».