Ο Γενικός Εισαγγελέας Jean Richard de la Tour την Τρίτη 7 Μαΐου στην υπόθεση C‑4/23 με τις προτάσεις του τόνισε ότι είναι αντίθετη προς τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ η άρνηση των κρατών μελών να αναγνωρίσουν τις αλλαγές του επωνύμου και του φύλου που αποκτήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος.
Ιστορικό
Μια Ρουμάνα πολίτης δηλώθηκε ως γυναίκα κατά τη γέννησή της στη Ρουμανία. Αφού μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο, απέκτησε τη βρετανική υπηκοότητα, διατηρώντας παράλληλα τη ρουμανική υπηκοότητα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 2017, άλλαξε το μικρό της όνομα και τον τίτλο από θηλυκό σε αρσενικό και, το 2020, απέκτησε νομική αναγνώριση της ταυτότητας του αρσενικού φύλου.
Τον Μάιο του 2021, βάσει δύο εγγράφων που αποκτήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και αποδεικνύουν τις αλλαγές αυτές, ζήτησε από τις ρουμανικές διοικητικές αρχές να καταχωρίσουν στο πιστοποιητικό γέννησης ενδείξεις σχετικά με την αλλαγή του ονοματεπωνύμου, του φύλου και του προσωπικού αριθμού μητρώου, ώστε να αντικατοπτρίζει το ανδρικό φύλο. Επιπλέον, ζήτησε να εκδοθεί νέο πιστοποιητικό γέννησης που να περιλαμβάνει τα εν λόγω νέα στοιχεία.
Ωστόσο, οι ρουμανικές αρχές απέρριψαν τα αιτήματά και ζήτησαν να κινηθεί νέα δικαστική διαδικασία στη Ρουμανία, ζητώντας άμεσα την έγκριση της αλλαγής φύλου. Κατόπιν της παραπάνω απόρριψης, ασκήθηκε αγωγή ενώπιον δικαστηρίου του Βουκουρεστίου στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε -βάσει του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης- να ευθυγραμμιστεί το πιστοποιητικό γέννησης με το νέο ονοματεπώνυμο και την ταυτότητα φύλου του προσώπου, όπως αναγνωρίζεται πλέον στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τελικώς, το επιληφθέν δικαστήριο του Βουκουρεστίου απευθύνθηκε με προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το αν η εθνική νομοθεσία στην οποία βασίζεται η άρνηση των ρουμανικών αρχών είναι σύμφωνη με το δίκαιο της ΕΕ και αν το Brexit έχει αντίκτυπο στην υπόθεση αυτή.
Προτάσεις Γενικού Εισαγγελέα
Ο γενικός εισαγγελέας Jean Richard de la Tour επεσήμανε, καταρχάς, ότι τα πραγματικά περιστατικά που προκάλεσαν τη διαφορά ενώπιον του ρουμανικού δικαστηρίου συνέβησαν είτε πριν από το Brexit είτε κατά τη μεταβατική περίοδο που ακολούθησε. Επομένως, τα έγγραφα που εκδόθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να θεωρηθούν ως έγγραφα κράτους μέλους της ΕΕ για την εκτίμηση των ερωτημάτων του δικαστηρίου.
Στη συνέχεια, εκτίμησε ότι τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ στην ελεύθερη κυκλοφορία και στον σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής απαγορεύουν στις αρχές κράτους μέλους να αρνούνται να αναγνωρίσουν και να καταχωρίσουν σε ληξιαρχείο το όνομα που απέκτησε υπήκοος του εν λόγω κράτους μέλους σε άλλο κράτος μέλος, του οποίου είναι επίσης υπήκοος. Το ίδιο ισχύει και για την άρνηση των εν λόγω αρχών να αναγνωρίσουν την ταυτότητα φύλου που απέκτησε ο ενδιαφερόμενος υπήκοος στο άλλο αυτό κράτος μέλος και να την αναγράψουν, χωρίς καμία διαδικασία, στο πιστοποιητικό γέννησής του.
Τέλος, ο γενικός εισαγγελέας υπογράμμισε ότι τα κράτη μέλη είναι επιφορτισμένα να ρυθμίζουν, στο εθνικό τους δίκαιο, τα αποτελέσματα της εν λόγω αναγνώρισης και εγγραφής σε σχέση με το γάμο και τη γονεϊκότητα.
Δείτε τις προτάσεις του Γεν. Εισαγγελέα στη Qualex: ΔΕΕ υπόθ. C-4/23
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου