Δεκτή έκανε την αγωγή αποζημίωσης εργαζομένου το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, επιδικάζοντας αποζημίωση για ηθική βλάβη, λόγω παράνομης βιντεοεπιτήρησης, που παραβίασε την ιδιωτικότητά του, με σκοπό τον έλεγχο της αποδοτικότητάς του.
Το δικαστήριο, με την απόφασή του, έκανε εν μέρει δεκτές τις αγωγές εργαζομένου, ο οποίος, εκτός από την αποζημίωση για την παράνομη καταγραφή εικόνας και ήχου στον χώρο εργασίας του, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, διεκδικούσε επίσης δεδουλευμένες αποδοχές και επιδόματα εορτών, αμοιβές υπερεργασίας και υπερωριών, καθώς και δαπάνες τηλεργασίας.
Ο ενάγων, εργαζόμενος σε επιχείρηση παροχής υπηρεσιών εκτελωνισμού και διαδικτύου, από το 2018 έως το 2020, παρατήρησε την ύπαρξη κλειστού κυκλώματος βιντεοεπιτήρησης στον χώρο, το οποίο κατέγραφε εικόνα και ήχο, εστιάζοντας στη θέση εργασίας του. Η εγκατάσταση του συστήματος είχε ως σκοπό τον έλεγχο της αδιάλειπτης και απρόσκοπτης ενασχόλησής του με τις εργασιακές του υποχρεώσεις, όπως αποδείχθηκε. Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ουδέποτε ενημερώθηκε για την ύπαρξη του συστήματος, τον σκοπό της καταγραφής, ή το πώς χρησιμοποιούνταν τα δεδομένα που συλλέγονταν.
Το Δικαστήριο έκανε δεκτές τις αξιώσεις του ενάγοντος, επιδικάζοντας το συνολικό ποσό των 6.626,15 ευρώ
Η κρίση του Δικαστηρίου
Το δικαστήριο έκρινε ότι η εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος βιντεοεπιτήρησης στον χώρο εργασίας του ενάγοντος, χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή του, συνιστά παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων και παραβίαση της ιδιωτικότητάς του. Η εναγόμενη εταιρεία δεν είχε τηρήσει τις προϋποθέσεις του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος απαιτεί σαφή και έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων για την ύπαρξη καμερών, τον σκοπό της καταγραφής και τον τρόπο επεξεργασίας των δεδομένων. Το σύστημα παρακολούθησης εστίαζε στη θέση εργασίας του ενάγοντος, γεγονός που παραβίαζε τις αρχές της αναλογικότητας και της ελαχιστοποίησης δεδομένων, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 του ΓΚΠΔ.
Σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Γραμμές 3/2019 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων, η βιντεοεπιτήρηση σε χώρους εργασίας επιτρέπεται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητη για την προστασία προσώπων και αγαθών, υπό την προϋπόθεση ότι οι εργαζόμενοι έχουν ενημερωθεί εκ των προτέρων. Στην προκειμένη περίπτωση, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η τοποθέτηση της κάμερας δεν εξυπηρετούσε τέτοιο σκοπό, αλλά λειτουργούσε ως εργαλείο παρακολούθησης της απόδοσης του εργαζομένου, κάτι που απαγορεύεται ρητά από την οικεία νομοθεσία. Επιπλέον, έκρινε ότι η παραβίαση αυτή συνιστά αδικοπρακτική συμπεριφορά, κατά το άρθρο 914 του Αστικού Κώδικα, καθώς προκάλεσε ηθική βλάβη στον ενάγοντα, πλήττοντας το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης κατά την εκτέλεση των εργασιακών καθηκόντων του.
Το Δικαστήριο έκανε δεκτές τις αξιώσεις του ενάγοντος, επιδικάζοντας το συνολικό ποσό των 6.626,15 ευρώ.