50 χρόνια Δημοκρατίας. Μνήμη Πολιτικής, για την ευάλωτη μετάβαση από τη Χούντα των Συνταγματαρχών στο δημοκρατικό πολίτευμα. Φως στην Ιστορία και το κοινωνικό γίγνεσθαι που την πλαισίωσε. Το NB Daily τιμά την επέτειο, δημοσιεύοντας φωτογραφίες της εποχής από το Αρχείο Καραμανλή, που το Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής» – με τη φροντίδα του επικεφαλής του Ιστορικού Αρχείου του, Χρήστου Αναστασίου – παραχώρησε. Είναι προφανές ότι τα κλικ αντέχουν στον χρόνο, αποτυπώνοντας στιγμές – ορόσημα και πρωταγωνιστές. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κεντρικό πρόσωπο, αλλά και η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, από τον Γεώργιο Μαύρο και τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ως τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτρη Παπασπύρου. Το νήμα της Ιστορίας ξετυλίγεται, μέρα προς μέρα, μήνα προς μήνα, σε μια περίοδο κομβική που «χώρεσε» το μέλλον της χώρας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται Πρωθυπουργός. 24 Ιουλίου 1974. Ώρα, 04:00, τα ξημερώματα. Η ορκωμοσία έγινε ενώπιον του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Σεραφείμ, και του Προέδρου της Δημοκρατίας, Φαίδωνα Γκιζίκη. Την επόμενη μέρα, ο Πρωθυπουργός θα απευθυνόταν στον Ελληνικό λαό με διάγγελμά του, λέγοντας μεταξύ άλων: «Eις την ζωήν όλων των εθνών υπάρχουν στιγμαί που επιβάλλουν έξαρσιν ηθικήν και εθνικήν. Eίναι αι στιγμαί εκείναι κατά τας οποίας ένας λαός απογοητευμένος από το πρόσφατον και το απώτερον παρελθόν αναζητεί με αγωνία τον δρόμον του. Kαι τας στιγμάς αυτάς ακριβώς ζη σήμερον η χώρα μας. […]».Ορκωμοσία του πρώτου κλιμακίου Υπουργών στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, 24 Ιουλίου 1974. Διακρίνονται από αριστερά (δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή) ο Τάκης Λαμπρίας, ο στενότερος συνεργάτης του, Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, και ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, Υπουργός Απασχολήσεως. Στο κέντρο (σε πρώτο πλάνο, με τα γυαλιά) ο Γεώργιος Μαύρος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, και δεξιά ο Ευάγγελος Αβέρωφ – Τοσίτσας, Υπουργός Εθνικής Αμύνης. Με κλειστά τα μάτια, ανάμεσά τους, έχει απαθανατιστεί ο Ανδρέας Κοκκέβης, Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών.Στιγμιότυπο από την ορκωμοσία του δεύτερου κλιμακίου της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, 26 Ιουλίου 1974. Δίπλα στον χαμογελαστό Καραμανλή, από αριστερά, ο Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, ο Θανάσης Κανελλόπουλος, Υπουργός Εμπορίου, ο Γεώργιος Μυλωνάς, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου, Υπουργός Οικονομικών, ο Γεώργιος – Αλέξανδρος Μαγκάκης, Υπουργός Δημοσίων Έργων. Πίσω από τον Θανάση Κανελλόπουλο, διακρίνεται ο Χριστόφορος Στράτος, Υπουργός Δημοσίων Έργων, ενώ πίσω από τον Γεώργιο – Αλέξανδρο Μαγκάκη, ο Δημήτρης Τσάτσος, Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στο ύψος όπου στέκεται ο Γ. Αλ. Μαγκάκης, προφίλ διακρίνεται ο Δημήτρης Παπασπύρου, Υπουργός Γεωργίας. Λίγα λεπτά πριν από το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, 26 Ιουλίου 1974. Δεξιά, ο Πρωθυπουργός Καραμανλής. Διακρίνεται στο βάθος, στο κέντρο, ο Κωστής Στεφανόπουλος, Υφυπουργός Εμπορίου. Καθήμενοι από αριστερά, Κωνσταντίνος Αλαβάνος, Υφυπουργός Δημοσίων Έργων, Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, Υφυπουργός Εμπορίου και Αθανάσιος Τσαλδάρης, Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών. Δεξιά (δίπλα στον Κωστή Στεφανόπουλο) ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Υφυπουργός Εσωτερικών. Γύρω τους τέσσερις φωτορεπόρτερ επί το έργον. Στις 8 Δεκεμβρίου 1974 διεξήχθη δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος και ο Ελληνικός λαός αποφάσισε, με ποσοστό 69,2%, την κατάργηση της μοναρχίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θέλησε μέσα από το δημοψήφισμα να λύσει ένα ζήτημα μείζον που είχε ταλανίσει πολλές φορές τη δημόσια ζωή της χώρας. Οι πολίτες επέλεξαν τηνΠροεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μεμεγάλη πλειοψηφία.Ο Καραμανλής θα αναθέσει στονΚωνσταντίνο Τσάτσο και στον Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου νασυντάξουν ένα Σύνταγμα που να διαπνέεται από θεμελιώδεις αρχές και ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσως η πιο «θεατρική» φωτογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον απαθανατίζει καθώς εκφωνεί λόγο κατά την προεκλογική περίοδο, στις 15 Νοεμβρίου του 1974, στην πραγματικότητα όμως κάνει κάτι πολύ περισσότερο: αιχμαλωτίζει τη δραματικότητα των στιγμών εκείνων, την ώρα που η Δημοκρατία έκανε τα πρώτα της βήματα, μετά την Επταετία στον γύψο.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ψηφίζει στις πρώτες βουλευτικές εκλογές, μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, 17 Νοεμβρίου 1974. Τις πρώτες, ύστερα από δέκα ολόκληρα χρόνια. Σύμφωνα με το Ίδρυμα της Βουλής, «Οι Εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 διεξήχθησαν με υποδειγματική τάξη, καταδεικνύοντας το μέγεθος της ποιοτικής αλλαγής που είχε συντελεστεί τόσο στην ελληνική πολιτική σκηνή, όσο και στην κοινωνία μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατήγαγε εκλογικό θρίαμβο εξασφαλίζοντας μεγάλη πλειοψηφία στη νέα Βουλή. Τα αποτελέσματα ήταν: ΝΔ 54,3% (220 βουλευτές), Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις 20,4% (60 βουλευτές), ΠΑΣΟΚ 13,6% (12 βουλευτές), Ενωμένη Αριστερά 9,5% (8 βουλευτές).» Το ημερολόγιο γράφει 9 Ιουνίου 1975 και ο Πρωθυπουργός της χώρας υπογράφει το νέο Σύνταγμα. Το Σύνταγμα που ισχύει ακόμη στη χώρα είναι τοΣύνταγμα του 1975, όπως αναθεωρήθηκε το 1986,το 2001 και το 2008.Οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής επέτυχαν ευρύτατες συμφωνίες, ως προς τις βασικές παραμέτρους της λειτουργίας ενός σύγχρονουδημοκρατικού πολιτεύματος. Τριβές είχε προκαλέσει μόνον το ζήτημα του εύρους των αρμοδιοτήτων του Προέδρου τηςΔημοκρατίας.Ενσταντανέ από την ορκωμοσία του Κωνσταντίνου Τσάτσου, ως Προέδρου της Δημοκρατίας, 20 Ιουνίου 1975. Θα παραμείνει στον ίδιο θώκο ως το 1980. Ασχολήθηκε με την πολιτική για πρώτη φορά το 1945, και από τότε έμελλε να εξελιχθεί σε έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής της χώρας. Επηρέασε σημαντικά το Σύνταγμα του 1975, όντας πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής συντάξεως του Συντάγματος, ενώ θεωρείται και ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ιδέας. Ο Γεώργιος Μαύρος καταθέτει στη Δίκη των Πρωταιτίων της Χούντας (αριστερά, στο εδώλιο), από τις εμβληματικότερες στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος. Αύγουστος του 1975. Η ακροαματική διαδικασία διεξάγεται στις δικαστικές φυλακές του Κορυδαλλού. Πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών είναι ο Γιάννης Ντεγιάννης. Μετά την ετυμηγορία, η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποφάσισε «να κινήση αυτεπαγγέλτως τον μηχανισμό απονομής χάριτος – μετριασμού ποινών και η θανατική καταδίκη των τριών από τους πραξικοπηματίες δεν θα εκτελεσθή».Παρίσι, 17 Απριλίου 1975. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνομιλεί με τον Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, Πρόεδρο της Γαλλίας. Οι δυο ηγέτες διατηρούσαν μακρά φιλία. Ο ντ΄ Εσταίν ήταν εξάλλου αυτός που είχε παραχωρήσει το προεδρικό αεροσκάφος της Γαλλίας για την επιστροφή Καραμανλή στην Ελλάδα, από το Παρίσι, στις 24 Ιουλίου του 1974. Ο Γάλλος Πρόεδρος συνέβαλε καθοριστικά και στην ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πολιτική οικογένεια, τότε ΕΟΚ. Αριστερά στη φωτογραφία, ο Δημήτρης Μπίτσιος, διπλωμάτης και Υπουργός Εξωτερικών από τον Νοέμβριο του 1974 έως τον Νοέμβριο του 1977.
