Ο Συνήγορος του Πολίτη εξέτασε αναφορά εργαζόμενου συνταξιούχου, ο οποίος, μετά την συνταξιοδότησή του, συνέχισε να εργάζεται στον ίδιο φορέα με το ίδιο καθεστώς, αλλά κατετάγη, παρά την πολυετή σε αυτόν προϋπηρεσία, στο εισαγωγικό μισθολογικό κλιμάκιο.
Ειδικότερα – σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν. 4354/2015, καθώς και με εγκυκλίους της Διεύθυνσης Εισοδηματικής Πολιτικής του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και σχετικό έγγραφο της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου -, απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας, είναι να μην έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση καμίας άλλης οικονομικής παροχής ή αναγνώρισης συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Κατόπιν αυτού, όσον αφορά τους εργαζόμενους συνταξιούχους, ο χρόνος που έχει ήδη ληφθεί υπόψη για συνταξιοδότηση, δεν θα συνεχίσει να λαμβάνεται υπόψη για την χορήγηση Μ.Κ., επομένως οι δικαιούμενες μετά τη συνταξιοδότηση αποδοχές είναι αυτές του εισαγωγικού Μ.Κ. της κατηγορίας που ανήκουν, χωρίς προσωπική διαφορά.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, με έγγραφό του προς το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, επεσήμανε ότι σύμφωνα με την πρόσφατη Νομολογία, ο εργαζόμενος συνταξιούχος δεν μπορεί να μεταπίπτει αυτοδικαίως στον μισθό του πρωτοδιοριζόμενου υπαλλήλου, αφού στον Νόμο δεν προβλέπεται αντίστροφή μισθολογικής εξέλιξης, δηλαδή μετάβαση από ανώτερο σε κατώτερο μισθολογικό κλιμάκιο. Επίσης, η απασχόληση ενός εργαζομένου συνταξιούχου σημαίνει την αξιοποίηση ενός εργαζομένου με σημαντική εργασιακή εμπειρία, ενώ η μείωση του μισθού επιφέρει προσβολή της προσωπικότητάς του και ανατροπή του οικονομικού προγραμματισμού του.
Περαιτέρω, στο έγγραφό του αυτό, ο Συνήγορος του Πολίτη, συντασσόμενος με το σκεπτικό των σχετικών δικαστικών αποφάσεων, υποστήριξε ότι ο υπάλληλος που συνταξιοδοτείται και εξακολουθεί να εργάζεται στην ίδια θέση που κατείχε, πριν τη συνταξιοδότηση του, δεν είναι θεμιτό να μεταπέσει στον μισθό του πρωτοδιοριζόμενου υπαλλήλου. Αυτό οδηγεί και στην μη αναγκαιότητα αναζήτησης των ήδη καταβληθέντων ποσών. Επίσης, με δεδομένη την υπάρχουσα νομολογία, δεν είναι θεμιτή η αναγκαιότητα προσφυγής όλων των ενδιαφερόμενων για το συγκεκριμένο θέμα, στα αρμόδια δικαστήρια.
Με βάση τα παραπάνω, ο Συνήγορος του Πολίτη πρότεινε την εξεύρεση διοικητικής επίλυσης,
– είτε με την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας,
– είτε με παροχή σχετικής εντολής, εγκυκλίου ή και οδηγιών προς τους αρμόδιους φορείς και τις υπηρεσίες των Δημοσίων Οργανισμών.
Με το άρθρο 64 του ν. 5113/6-2024, προστέθηκε παρ. 5 στο άρθρο 11 του Ν. 4354/2015, σύμφωνα με την οποία «Ειδικά οι υπάλληλοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου που υπάγονται στον παρόντα και συνεχίζουν να απασχολούνται μετά την υποβολή αίτησης συνταξιοδότησής τους, διατηρούν το μισθολογικό κλιμάκιο που κατείχαν έως την υποβολή της αίτησης και δεν εξελίσσονται μισθολογικά σε ανώτερο κλιμάκιο έως τη λύση της εργασιακής τους σχέσης. (…) Ποσά διαφορών μισθολογικών απολαβών που έχουν καταβληθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, σε υπαλλήλους με σχέση εξαρτημένης εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου που υπάγονται στο άρθρο 7 του ν. 4354/2015, εξαιτίας της μη κατάταξής τους στο εισαγωγικό κλιμάκιο μετά την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησής τους, δεν καταλογίζονται και, αν έχουν ήδη καταλογισθεί, δεν αναζητούνται».
Δείτε την επιστολή του Συνήγορου εδώ