Στο αρχείο τέθηκαν, από τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχιλλέα Ζήση, οι νέες μηνύσεις για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, τις οποίες είχαν καταθέσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης και ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης.
Αμφότεροι, μετά την αρχειοθέτηση της κύριας δικογραφίας, επανήλθαν, στρεφόμενοι σε βάρος του προσώπου εκείνου – κρεοπώλη στο επάγγελμα – του οποίου η προπληρωμένη κάρτα φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή των «μολυσμένων» μηνυμάτων.
Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός, ο οποίος εξέτασε ως μάρτυρα το μηνυόμενο πρόσωπο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο είναι υπάλληλος σούπερ μάρκετ, δηλαδή βιοπαλαιστής, που «ουδεμία σχέση έχει με τα καταγγελλόμενα, αφού τρίτος έκανε χρήση της κάρτας».
Στο πολυσέλιδο πόρισμά του, με το οποίο αρχειοθετεί τις μηνύσεις, ο ανώτατος Εισαγγελέας τονίζει ότι το μηνυόμενο πρόσωπο δεν προέκυψε να έχει σχέση με τις εταιρείες Ιntelexa και Κrikel (για τους εκπροσώπους των οποίων εκκρεμούν κατηγορίες, για παραβίαση απορρήτου τηλεφωνιών), αλλά ούτε και σχέση του με οποιοδήποτε πρόσωπο στην ΕΥΠ.
Στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης που διενήργησε ο Εισαγγελέας, μετά τις μηνύσεις του Νίκου Ανδρουλάκη και του Θανάση Κουκάκη, εξετάστηκαν παράλληλα ως μάρτυρες τραπεζικοί υπάλληλοι.
Σύμφωνα με όσα προέκυψαν από την έρευνα, αρμόδιος υπάλληλος της τράπεζας έκανε στο σύστημα καρτών τη φόρτιση της συγκεκριμένης κάρτας με το ποσό των 500€ σε ΑΤΜ στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής
Μάρτυρας, υπάλληλος της τράπεζας, επιβεβαίωσε ότι η φόρτιση της συγκεκριμένης κάρτας με το ποσό των 500€ έγινε σε ΑΤΜ, στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής. Από το ηλεκτρονικό σύστημα της τράπεζας, προέκυψε ότι η όλη διαδικασία έγινε με χρήση pin, και όχι με μεταφορά χρημάτων από καταθετικό λογαριασμό του κατόχου. Ο καταθέτης παραμένει ωστόσο άγνωστο πρόσωπο – δεν θα ήταν, εάν υπήρχε βιντεοληπτικό υλικό, το οποίο θα μπορούσε να απεικονίσει τον ίδιο, την ημερομηνία, και την ώρα κατάθεσης (σσ: έπειτα από δύο μήνες καταστρέφεται). Η τραπεζική υπάλληλος, επικαλούμενη την εμπειρία της, τόνισε ότι δεν είναι εφικτή η αναγνώριση αυτών των προσώπων, καθώς συνήθως καλύπτουν το πρόσωπό τους.
Ο μηνυόμενος παρέλαβε – σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία – την κάρτα που είχε χάσει, μέσα σε κλειστό φάκελο, και ενώ αυτή ήταν ανενεργή, δηλαδή χωρίς τον κωδικό pin. Δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία, όπως ανέφερε, αφού δεν είχε καμία αμφιβολία ότι η δικιά του προπληρωμένη κάρτα χρησιμοποιήθηκε από τρίτο πρόσωπο, το οποίο έβαλε το δικό του επώνυμο για να τον εμπλέξει. Ισχυρίζεται εξάλλου ότι δεν έχει σχέση και δεν γνωρίζει ούτε το ποιος κατέθεσε το παραπάνω ποσό, ούτε το ποιος απέστειλε τα σχετικά μηνύματα.
Ο ανώτατος Εισαγγελέας, σε άλλο σημείο του πορίσματός του, επισημαίνει ότι όλα τα θύματα των υποκλοπών ειδοποιήθηκαν με συστημένη επιστολή από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, και πως εναπόκειτο στη δική τους διακριτική ευχέρεια να υποβάλουν ή όχι εγκλήσεις, αφού επρόκειτο κυρίως για προσβολές του ατομικού απορρήτου και της επικοινωνίας τους, καθώς και παράνομη πρόσβαση σε συστήματα πληροφοριών ή σε δεδομένα τους.
Επιπλέον, πάντα κατά τον Εισαγγελέα, δεν συντρέχει εφαρμογή των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, που επικαλούνται οι μηνυτές, για τα αδικήματα της κατασκοπείας και της παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικών επικοινωνιών, σε βαθμό κακουργήματος. Σημειώνει, δε, χαρακτηριστικά ότι αναγκαία προϋπόθεση είναι να προκληθεί πράγματι κίνδυνος και την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος ή για την εθνική ασφάλεια, κάτι που αναντίρρητα δεν προέκυψε από το πλούσιο αποδεικτικό υλικό της προκαταρκτικής εξέτασης, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους μηνυτές.