Στην προκειμένη υπόθεση, ο ενάγων προέβαλε ότι, λόγω απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών, ήτοι λόγω της αύξησης του νόμιμου κατώτατου ημερομισθίου και μισθού με την υπ’ αριθ. οικ. 4241/127/30.1.2019 υπουργική απόφαση, η οποία δημοσιεύθηκε μετά την υπογραφή της σύμβασης με το εναγόμενο ΝΠΙΔ, όφειλε το τελευταίο να προβεί σε αναπροσαρμογή της αξίας της αμοιβής του στο συνολικό ποσό των 164.660,32 ευρώ, που αντιστοιχεί στην αύξηση του εργατικού κόστους από την έναρξη ισχύος της ανωτέρω υπουργικής απόφασης μέχρι τη λήξη της παροχής υπηρεσιών, δοθέντος ότι η σύμβαση κατέστη για τον ίδιο ζημιογόνος. Επίσης, προέβαλε ότι το εναγόμενο όφειλε να προβεί στην εν λόγω αναπροσαρμογή και με βάση το άρθρο 288 του Α.Κ., που εφαρμόζεται και επί δημόσιων συμβάσεων. Συγκεκριμένα, ο ενάγων ζήτησε να υποχρεωθεί το εναγόμενο να του καταβάλει το ανωτέρω ποσό με κύρια νομική βάση τις διατάξεις του άρθρου 132 του Ν. 4412/2016 και επικουρικώς με βάση το άρθρο 288 του Α.Κ., άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
Το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή (τόσο κατά την κύρια, όσο και κατά τις επικουρικές της βάσεις) κρίνοντας ότι, εν προκειμένω, ο ενάγων όφειλε, σύμφωνα με το άρθρο 205Α του Ν. 4412/2016, να προσβάλει απευθείας με προσφυγή την εκτελεστή βλαπτική πράξη της Διοίκησης με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για αναπροσαρμογή της σύμβασης. Τούτο διότι, κατά της εν λόγω εκτελεστής βλαπτικής πράξης δεν προβλέπεται από τις εφαρμοστέες στην προκειμένη περίπτωση διατάξεις του άρθρου 205 του Ν. 4412/2016 άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, η οποία προβλέπεται μόνο κατά πράξεων που επιβάλλουν κυρώσεις ή κατ’ εφαρμογήν των συμβατικών όρων. Περαιτέρω, ο ενάγων δεν δικαιούται να ασκήσει παραδεκτώς αγωγή, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη απαίτησή του δεν είναι βέβαιη και εκκαθαρισμένη.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΘεσ 310/2024