Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 564/2024 απόφασης του Αρείου πάγου, εταιρεία υποχρεώθηκε σε καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ποσού 20.000 ευρώ (5.000 ευρώ, καταψηφιστικό μέρος και 15.000 ευρώ, αναγνωριστικό μέρος), αποχής από περαιτέρω κλήσεις και καταβολής χρηματικής ποινής σε περίπτωση παράβασης.
Ως μοναδικός λόγος αναίρεσης προβλήθηκε ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο παραβίασε εφαρμοστέο κανόνα ουσιαστικού δικαίου (άρθρα 14 Ν. 3471/2006 και 932 ΑΚ), επιδικάζοντας στον παθόντα υπερβολικό ποσό κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο ότι η επιδικασθείσα αποζημίωση συνάδει με το ελάχιστο όριο των 10.000 ευρώ ανά κλήση που προβλέπει ο Ν. 3471/2006, το οποίο είναι συνταγματικά ανεκτό και αποσκοπεί στην προστασία της ιδιωτικότητας των πολιτών από ανεπιθύμητες επικοινωνίες. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβαν χώρα οι επικοινωνίες, τη σοβαρότητα της προσβολής, την ψυχολογική επιβάρυνση του ατόμου και τη νομοθετική πρόβλεψη περί αποζημίωσης, εκτίμησε ορθώς τα πραγματικά περιστατικά και δεν υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας, ώστε δεν επήλθε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας με την επιδίκαση του ανωτέρω ποσού.
Κατόπιν αυτών, ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεσης ως αβάσιμη, επιβεβαιώνοντας τη νομιμότητα της αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη από παράνομες διαφημιστικές κλήσεις και ενισχύοντας την προστασία των καταναλωτών έναντι αυθαίρετων πρακτικών τηλεφωνικού μάρκετινγκ.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΑΠ 564/2024