Αντισυνταγματικό έκρινε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τον «αποκλεισμό» δύο πρώην μελών του ΔΣ από την εκ νέου διεκδίκηση της θέσης μέλους στο Διοικητικό Συμβούλιο αθλητικής ομοσπονδίας, δεδομένου ότι αυτός βασίστηκε στο γεγονός ότι είχαν υπερβεί το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους.
Σύμφωνα με την επίμαχη διάταξη που εκτοπίστηκε ως αντισυνταγματική, δεν επιτρέπεται σε πρόσωπα που έχουν υπερβεί το εβδομηκοστό έτος να καταθέσουν αίτηση υποψηφιότητας για τη θέση μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου. Ωστόσο, στον βαθμό που δεν υφίστανται απτά κοινωνικά στοιχεία που να συνηγορούν ότι το θεσπιζόμενο όριο της ηλικίας δικαιοπολιτικά εξυπηρετεί τους σκοπούς της χρηστής διοίκησης της εκάστοτε ομοσπονδίας, κρίθηκε ότι η διάταξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί επειδή προσκρούει, μεταξύ άλλων, στο Σύνταγμα.
Η υπόθεση
Οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν με την αγωγή τους ότι είναι πρώην μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της εναγόμενης ομοσπονδίας από το 1982 έως και το 2021, χρονικό διάστημα κατά το οποίο συνέβαλαν στη διεξαγωγή τουλάχιστον 65 μεγάλων διεθνών σκακιστικών διοργανώσεων.
Στις 29.03.2021 διεξήχθησαν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των νέων διοικητικών οργάνων της εναγόμενης, στο πλαίσιο των οποίων οι ενάγοντες υπέβαλαν αίτηση υποψηφιότητας για τη θέση μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, επισημαίνοντας ότι στο πρόσωπο τους δεν συντρέχει οποιοδήποτε από τα κωλύματα εκλογιμότητας εκτός της συμπλήρωσης του εβδομηκοστού έτους της ηλικίας τους. Εντούτοις, οι αιτήσεις υποψηφιότητας απορρίφθηκαν λόγω του νομοθετικού κωλύματος της υπέρβασης του εβδομηκοστού έτους ως ορίου ηλικίας που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 7 του νόμου 4726/2020.
Με την απόρριψη των υποψηφιοτήτων τους, οι ίδιοι άσκησαν αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υποστηρίζοντας ότι η απόρριψη της υποψηφιότητάς τους ήταν παράνομη ως αντίθετη στο Σύνταγμα και την αρχή της ισότητας, επιπρόσθετα δε συνιστά αναιτιολόγητη διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας, η οποία αντιβαίνει τις αρχές του ενωσιακού δικαίου και της Οδηγίας για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (2000/78), όπως και στο άρθρο 21 παρ. 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενάγοντες, συνεπώς, επεδίωξαν να εξεταστεί αρχικώς η αντισυνταγματικότητα του νόμου και εν συνεχεία εφόσον διαπιστωθεί αυτή να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της ένδικης διάταξης συμπεριλαμβάνοντας και τους ενάγοντες με σκοπό την άμβλυνση της σε βάρος τους ανισότητας με την ακύρωση των αποφάσεων που έλαβαν διαδοχικά τα καταστατικά όργανα της εναγόμενης.
Το σκεπτικό του Δικαστηρίου
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η επίμαχη διάταξη, στο μέτρο που έθεσε ηλικιακό κώλυμα εκλογιμότητας στους ενάγοντες προκειμένου να δύνανται αυτοί να θέσουν υποψηφιότητα για μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, πάσχει από «μερική ποσοτική αντισυνταγματικότητα», και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Όπως μάλιστα κρίθηκε, η συγκεκριμένη σε βάρος τους διαφοροποίηση αποκλειστικά λόγω της υπέρβασης του εβδομηκοστού έτους της ηλικίας τους, έναντι των λοιπών μελών της εναγόμενης δεν δικαιολογείται εν όψει και των σύγχρονων κοινωνικοοικονομικών δεδομένων και αντιλήψεων, από αποχρώντες λόγους.
Δεν αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο όριο της ηλικίας δικαιοπολιτικά εξυπηρετεί τους σκοπούς της χρηστής διοίκησης της εκάστοτε ομοσπονδίας
Περαιτέρω, κρίθηκε ότι με την εν λόγω διάταξη εισάγεται μια παράνομη δυσμενής διάκριση, που δημιουργεί επιπλέον νομικά εμπόδια στην πρόσβαση και τη συμμετοχή των εναγόντων στη Διοίκηση της εναγόμενης, χωρίς να υφίστανται απτά κοινωνικά στοιχεία που να συνηγορούν ότι το θεσπιζόμενο όριο της ηλικίας δικαιοπολιτικά εξυπηρετεί τους σκοπούς της χρηστής διοίκησης της εκάστοτε ομοσπονδίας.
Τελικώς, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διάταξη του νόμου της παραγράφου 7 του άρθρου 22 του νόμου 2725/1999 που ρητά απαγορεύει στους ενάγοντες να θέσουν υποψηφιότητα για μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επειδή έχουν υπερβεί το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους, προσκρούει στην Οδηγία για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, η οποία εφαρμόζεται στα αθλητικά σωματεία και τις ομοσπονδίες, όπως και σε σειρά συνταγματικών διατάξεων.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΜΠρΑθ 4421/2024