Με την υπ’ αριθ. 382/2024 Απόφαση του Ε’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου εξετάστηκε υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας μεταξύ συζύγων, με τη μορφή της σωματικής βλάβης και της απειλής. Ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, καταδικάστηκε επιπλέον για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης, πράξη στην οποία ενεπλάκησαν μέλη της υπόλοιπης οικογένειας. Θύμα των ψευδών ισχυρισμών η πεθερά του κατηγορουμένου και αποδέκτες των χυδαίων κατηγοριών, τα ανήλικα, κατά το χρόνο τέλεσης, τέκνα του.
Αδιευκρίνιστες κακώσεις και ισχυρισμοί περί «ερωτικού καλέσματος» χωρίς ανταπόκριση
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για το αδίκημα της σωματικής βλάβης, καθώς σε διάστημα ενός έτους πραγματοποίησε επιθέσεις με χτυπήματα σε βάρος της συζύγου του, σφίγγοντάς την από τον λαιμό και προκαλώντας της αίσθημα ασφυξίας. Ο κατηγορούμενος απείλησε το θύμα με μαχαίρι, λέγοντας ότι θα του κάνει κακό και θέτοντάς το σε κατάσταση φόβου και ανασφάλειας.
Το δικαστήριο της ουσίας έκανε λόγο για αδιευκρίνιστες κατά την προδικασία κακώσεις. Η ανεπαρκής αναφορά στο είδος των κακώσεων που προκλήθηκαν από τα αναφερόμενα χτυπήματα και σε πραγματικά περιστατικά, από τα οποία να προκύπτει με πληρότητα σε τι συνίστανται οι βλάβες που υπέστη η παθούσα, κατέστησαν ελλιπή την αιτιολογία ως προς την ορθή ή μη υπαγωγή στο άρθρο 308 παρ. 1 περ.α ΠΚ. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό, παραβιάστηκαν εκ πλαγίου οι διατάξεις για την ενδοοικογενειακή βία, υπό τη μορφή της σωματικής βλάβης, αφού παρέμεινε ασαφές εάν η καταδικαστική κρίση αφορούσε την πράξη της απλής ή της όλως ελαφράς σωματικής βλάβης.
Ο κατηγορούμενος κρίθηκε επίσης ένοχος για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Ειδικότερα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τα παιδιά του και την εν διαστάσει σύζυγό του, ισχυρίστηκε ψευδή γεγονότα για την πεθερά του, κατηγορώντας την με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και ανυπόστατες κατηγορίες περί σεξουαλικών προτάσεων προς αυτόν. Τα γεγονότα αυτά, όπως αποδείχθηκε, ήταν ψευδή, καθώς η δεύτερη παθούσα, μητέρα του θύματος ξυλαδαρμού, ουδέποτε επιθυμούσε να συνάψει ερωτική σχέση με τον κατηγορούμενο γαμπρό της, όπως εκείνος ισχυριζόταν.
Αποδεικτικές απαγορεύσεις και απόρρητο τηλεφωνικής επικοινωνίας
Τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου κλήθηκαν να επαληθεύσουν αυτήκοοι μάρτυρες, οι οποίοι σε ανοιχτή ακρόαση και με τη συναίνεσή του, έλαβαν γνώση της τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε με τα ανήλικα τέκνα του. Τα όσα εκστόμισε σε βάρος της αξιοπρέπειας και της τιμής της γιαγιάς των δύο παιδιών, κατέθεσαν ενώπιον του δικαστηρίου ως μάρτυρες κατηγορίας, γεγονός που οδήγησε τον κατηγορούμενο σε ισχυρισμούς για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι δεν έγινε χρήση παράνομων/απαγορευμένων αποδεικτικών μέσων και δεν προέκυψε παραβίαση των υπερασπιστικών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος, ώστε να προκληθεί δικονομική ακυρότητα. Απέρριψε έτσι το σχετικό αναιρετικό λόγο ως αβάσιμο.
Σύννομος βίος/Βίαιο παρελθόν
Ως προς τους αυτοτελείς ισχυρισμούς που κατέθεσε ο κατηγορούμενος, προκειμένου να του αναγνωρισθεί η ελαφρυντική περίσταση του σύννομου βίου, το δικαστήριο της ουσίας, προχώρησε στην εξέτασή τους, αν και τους έκρινε κατ’ αρχήν αόριστους. Σημειώνοντας πως η συμπεριφορά του δράστη υπήρξε ανέκαθεν βίαιη και επιθετική προς τα μέλη της οικογένειάς του, το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά του, συμπληρώνοντας ότι το λευκό ποινικό μητρώο δεν επαρκεί για την αναγνώριση του ελαφρυντικού. Την κρίση αυτή επικύρωσε ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας πλήρη και αιτιολογημένη την απόρριψη του ισχυρισμού.
Ο αναιρεσείων επικαλέσθηκε επιπρόσθετα, ως λόγους αναίρεσης, την έλλειψη αιτιολογίας και την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, τόσο ως προς την καταδίκη για απειλή και συκοφαντική δυσφήμηση, όσο και ως προς το σκέλος της επιβληθείσας ποινής. Οι αιτιάσεις του δεν έγιναν δεκτές και ο Άρειος Πάγος αναίρεσε τελικώς εν μέρει την καταδικαστική απόφαση, κατά το μέρος που κρίθηκε ασαφής η αιτιολογία για την ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη σε βάρος συζύγου.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΑΠ (Ποιν) 382/2024