Η απόφαση αφορά την καταδίκη ιατρού – αγγειοχειρούργου για το θάνατο ασθενούς κατά τη διενέργεια παράνομης επέμβασης. Το θύμα, το οποίο αγνοούνταν, είχε εγκαταλειφθεί νεκρό, σε απρόσιτη περιοχή, μετά από μη ενδεδειγμένη χορήγηση αναισθησίας, που του προκάλεσε ανακοπή.
Σκοπός του κατηγορουμένου, σύμφωνα με την απόφαση, ήταν η σεξουαλική κακοποίηση της άτυχης θανούσας, ενόσω βρισκόταν αναισθητοποιημένη. Για το λόγο αυτό, ο αγγειοχειρούργος παραπλάνησε το θύμα, συμφωνώντας τη διενέργεια επέμβασης αφαίρεσης κιρσών, στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν, με χορήγηση αναισθησίας, αν και κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν για τη συγκεκριμένη επέμβαση, εκμεταλλευόμενος το φόβο του θύματος για τις επεμβατικές θεραπείες.
Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος για δικονομικές ακυρότητες σχετικά με την άσκηση του δικαιώματος σιωπής και την απαγόρευση διατύπωσης κρίσεων επί της ποινής κατά την αγόρευση για την ενοχή. Οι αιτιάσεις για αναιτιολόγητη απόρριψη αυτοτελών ισχυρισμών ως προς τη συνδρομή ελαφρυντικών περιστάσεων δεν έγιναν δεκτές και επικυρώθηκε η καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς κανένα ελαφρυντικό.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΑΠ (Ποιν) 6/2024