Η παρούσα απόφαση αφορά διαφορά σχετικά με την αποκλειστική χρήση θέσης στάθμευσης στην πιλοτή πολυκατοικίας. Το Εφετείο έκρινε ότι η αγωγή ήταν πλήρως ορισμένη, καθώς περιείχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Συγκεκριμένα, περιλάμβανε λεπτομερή περιγραφή της πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, του χώρου στάθμευσης στην πιλοτή με τις σχετικές διαστάσεις του, όπως και αναφορές σε σχέδια και κωδικούς κτηματολογίου.
Από το περιεχόμενο των όρων της συστατικής πράξης καταλείπεται αμφιβολία σχετικά με το εάν συστάθηκε δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης επί του παραπάνω κείμενου στην πιλοτή χώρου, που βρίσκεται σε επαφή με τον πλάγιο τοίχο της κεντρικής εισόδου και του ανελκυστήρα προς στάθμευση του αυτοκινήτου υπέρ του εκάστοτε ιδιοκτήτη του υπό στοιχεία Β1 διαμερίσματος και δεύτερον σχετικά με τις αναγκαίες διαστάσεις του χώρου αυτό, ώστε να εξυπηρετείται ο προορισμός του για στάθμευση αυτοκινήτων κι έτσι, είναι αναγκαία η προσφυγή στους ερμηνευτικούς κανόνες των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, για να ανευρεθεί και να κατανοηθεί το νόημα των άνω όρων.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η βούληση του οικοπεδούχου ήταν να παραχωρηθεί αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης της θέσης στάθμευσης στον εκάστοτε ιδιοκτήτη του διαμερίσματος Β1, με σαφώς καθορισμένες διαστάσεις (πλάτος 2,25 μ. και μήκος 4,50 μ.), επαρκείς για τη στάθμευση ενός αυτοκινήτου.
Το δικαστήριο επίσης, αναφέρθηκε στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να χαρακτηρισθεί η άσκηση δικαιώματος ως καταχρηστική. Συγκεκριμένα, απαιτείται συνδυασμός περιστατικών όπως η συμπεριφορά του δικαιούχου που δημιουργεί την πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν θα ασκηθεί το δικαίωμα, και οι συνέπειες από την άσκησή του να είναι επαχθείς για τον υπόχρεο. Στην παρούσα υπόθεση, δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα συμπεριφέρθηκε καταχρηστικά.
Το Εφετείο απέρριψε τους λόγους έφεσης της εναγομένης και επιβεβαίωσε την ορθότητα της κρίσης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι η ενάγουσα έχει το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της συγκεκριμένης θέσης στάθμευσης στην πιλοτή. Οι διαστάσεις της θέσης στάθμευσης περιγράφονται σαφώς και είναι επαρκείς για τη στάθμευση ενός αυτοκινήτου. Επιπλέον, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η εναγόμενη παραβίαζε τους όρους της συστατικής πράξης και του κανονισμού, χρησιμοποιώντας τον κοινόχρηστο χώρο της πιλοτής και τον ακάλυπτο χώρο για τη στάθμευση οχημάτων που ανήκουν στην ίδια και την οικογένειά της. Αυτό αποτελούσε παραβίαση των όρων που ορίζουν ότι οι χώροι αυτοί πρέπει να είναι ελεύθεροι.
Το δικαστήριο τέλος, υποχρέωσε την εναγόμενη να απομακρύνει τα οχήματα από την πιλοτή και τον ακάλυπτο χώρο, να παραδώσει τα κλειδιά της νότιας γκαραζόπορτας στην ενάγουσα και απαγόρευσε την στάθμευση οχημάτων στους συγκεκριμένους χώρους στο μέλλον με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε παράβαση.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΜΕφΑθ 543/2024