Στην προκείμενη περίπτωση, οι ενάγοντες-εκκαλούντες είναι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι αποβιώσαντος πελάτη της Τράπεζας. Μοναδικοί κληρονόμοι του αποβιώσαντος είναι η σύζυγός του κατά ποσοστό 4/8 και οι ενάγοντες, νόμιμα τέκνα των προαποβιωσάντων αδερφών του, κατά ποσοστό 1/8 έκαστος.
Ο αποβιώσας διατηρούσε λογαριασμό καταθέσεων με υπόλοιπο 3.027,13 € και λογαριασμό προθεσμιακής κατάθεσης ποσού 331.000 CAD, η οποία μεταφέρθηκε σε κοινό λογαριασμό του αποβιώσαντος και της συζύγου του. Οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν ότι η εντολή μεταφοράς είναι πλαστή και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο διέταξε γραφολογική πραγματογνωμοσύνη. Η δικαστική γραφολόγος που ενεργούσε κατ’ εντολή των εναγόντων, διαπίστωσε ότι η υπογραφή είναι πλαστή, ενώ η γραφολόγος της εναγομένης τράπεζας ισχυρίστηκε ότι η υπογραφή είναι γνήσια. Ωστόσο, το δικαστήριο κατέληξε ότι η πλαστότητα αποδεικνύεται με σαφήνεια, καθώς οι υπάλληλοι της τράπεζας δεν επέδειξαν τη δέουσα επιμέλεια, εκτελώντας την άκυρη εντολή χωρίς να προβούν στους απαραίτητους ελέγχους. Η συμπεριφορά των υπαλλήλων της τράπεζας χαρακτηρίζεται ως βαριά αμέλεια, με αποτέλεσμα την αδικαιολόγητη μεταφορά ποσού 331.000 CAD από τον ατομικό λογαριασμό στον κοινό λογαριασμό. Η εναγομένη τράπεζα ευθύνεται για τη ζημία που υπέστησαν οι κληρονόμοι, και ειδικότερα η ενάγουσα, της οποίας η μερίδα ανέρχεται σε 26.338,40 €.
Συμπερασματικά, η αγωγή έγινε δεκτή και το δικαστήριο υποχρέωσε την εναγομένη τράπεζα να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 26.338,40 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΕφΑθ 227/2024