Σύμφωνες με τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και του κράτους δικαίου, καθώς και με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, έκρινε τις προϋποθέσεις πολιτογράφησης αλλοδαπών στη χώρα μας το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, σε πρόσφατη απόφασή του (ΔΕφΑθ 799/2024).
Ακριβέστερα, το δικαστήριο έκρινε ότι οι προϋποθέσεις στο πλαίσιο της τακτικής διαδικασίας πολιτογράφησης αλλοδαπών για την επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, γεωγραφίας, του ελληνικού πολιτισμού, των συνηθειών του ελληνικού λαού και του τρόπου λειτουργίας των θεσμών του πολιτεύματος, καθώς και η διαπίστωση της δυνατότητας συμμετοχής του αλλοδαπού ενεργά και ουσιαστικά στην πολιτική ζωή της χώρας και της ομαλής ένταξής του στην οικονομική και κοινωνική ζωή αυτής, είναι συνταγματικά θεμιτές.
Η αίτηση, οι ερωτήσεις και η απόφαση του Δικαστηρίου
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η οποία αφορούσε άνδρα, γεννημένο το 1991 στην Αλβανία, που ζει στην Ελλάδα από το 1991 και επεδίωκε να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε την αίτηση πολιτογράφησής του, επικυρώνοντας έτσι την απορριπτική διοικητική απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών.
Πιο συγκεκριμένα, ο αιτών είχε υποβάλει αίτηση πολιτογράφησης το 2017, η οποία εξετάστηκε από την αρμόδια Επιτροπή Πολιτογράφησης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Η επιτροπή, έπειτα από συνέντευξη με τον αιτούντα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Η απόφαση αυτή στηρίχθηκε στην έλλειψη επαρκών γνώσεων για την ελληνική ιστορία, γεωγραφία, πολιτισμό, καθώς και την αδυναμία του να λάβει μέρος ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας. Επιπλέον, κρίθηκε ότι ο αιτών δεν είχε ενταχθεί ομαλά στην οικονομική ζωή της ελληνικής έννομης τάξης, ενώ δεν διέθετε σταθερή εργασία ή εισοδήματα.
Η συνέντευξη έκλεισε με ερωτήσεις για το σύγχρονο πολιτικό σύστημα της χώρας, το πολίτευμα της Ελλάδας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης
Μεταξύ των ερωτήσεων στις οποίες κλήθηκε ο αιτών να απαντήσει για την επιτυχή πολιτογράφησή του, ήταν τα αρχαιολογικά αξιοθέατα του Νομού Θεσσαλονίκης, θέματα γύρω από την αρχαία Ελληνική μυθολογία, τη χρονολογία κατά την οποία ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση, την προσωπικότητα του Χαρίλαου Τρικούπη, όπως και το πότε συνέβη η Μικρασιατική Καταστροφή. Επιπλέον, κλήθηκε να απαντήσει για την περίοδο της Κατοχής, την επταετή στρατιωτική δικτατορία και το πότε καταργήθηκε η βασιλεία στην Ελλάδα. Η συνέντευξη έκλεισε με ερωτήσεις για το σύγχρονο πολιτικό σύστημα της χώρας, το πολίτευμα της Ελλάδας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς και πληροφορίες για τους σημερινούς υπουργούς και τους βουλευτές του Νομού Θεσσαλονίκης.
Η υπόθεση, ύστερα από την αίτηση ακύρωσης που ασκήθηκε, έφτασε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, το οποίο έκρινε ότι οι προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος για την πολιτογράφηση των αλλοδαπών είναι πρόσφορες, προκειμένου να αποδειχθεί η διαπίστωση της ύπαρξης γνήσιου δεσμού των αιτούντων αλλοδαπών με την ελληνική έννομη τάξη. Μάλιστα, οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις συνιστούν ισχυρό τεκμήριο συνδέσμου των προσώπων με την Ελλάδα, για τον λόγο αυτό οι ισχυρισμοί του αιτούντος ότι οι ουσιαστικές προϋποθέσεις είναι παράνομες, απορρίφθηκαν ως αβάσιμες.