Δύο ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα κλήθηκε να αντιμετωπίσει το Διοικητικό Πρωτοδικείο Χανίων. Αρχικά, το ζήτημα του παραδεκτού της άσκησης δεύτερης ανακοπής, όταν η πρώτη έχει απορριφθεί για λόγους τυπικούς, το Δικαστήριο έλαβε θέση υπέρ της δυνατότητας αυτής, κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 70 παρ. 1 του ΚΔΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 230 του ΚΔΔ. Περαιτέρω, τέθηκε το ζήτημα για το εάν ασκείται παραδεκτώς δεύτερη ανακοπή πριν από την τελεσιδικία της, απορριπτικής επί της πρώτης ανακοπής, απόφασης, εφόσον η τελεσιδικία πάντως έχει επέλθει μέχρι τη συζήτηση της δεύτερης ανακοπής, και ειδικότερα όταν έχει παρέλθει άπρακτη η προθεσμία άσκησης έφεσης κατά της απόφασης αυτής. Επ’ αυτού του νομικού ζητήματος, το Δικαστήριο έκλινε προς το συμπέρασμα ότι η δεύτερη ανακοπή ασκείται παραδεκτώς ακόμη και πριν από την τελεσιδικία της απόφασης επί της αρχικής, εφόσον η απόφαση έχει, πάντως, καταστεί τελεσίδικη κατά τον χρόνο της συζήτησης της δεύτερης ανακοπής. Δεδομένου όμως ότι για τα ως άνω ζητήματα έχουν ήδη εκδοθεί αντιφατικές αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, ενώ επιπλέον δεν έχουν κριθεί από το ΣτΕ και αποτελούν, εκ της φύσης τους, ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος, για λόγους ενότητας της νομολογίας και ασφάλειας δικαίου, το Δικαστήριο ανέβαλε την οριστική κρίση του επί της υπόθεσης και έθεσε προδικαστικό ερώτημα στο ΣτΕ, κατ’ άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΔΠρΧαν 115/2024