Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου ρίχνει φως σε σημαντικά ζητήματα γύρω από τη χρήση των κοινών τραπεζικών λογαριασμών, τα δικαιώματα των συνδικαιούχων και το πώς κληρονομούνται τα ποσά μετά τον θάνατο ενός εκ των συνδικαιούχων.
Σύμφωνα με την απόφαση, αν δεν υπάρχει ρητός όρος ότι οι υπόλοιποι συνδικαιούχοι θα αποκτήσουν αυτόματα το μερίδιο του θανόντος, τότε τα χρήματα που του αναλογούν κληρονομούνται από τους νόμιμους κληρονόμους του. Στην προκειμένη περίπτωση, τα ποσά που τηρούνταν στους κοινούς λογαριασμούς δεν περιήλθαν αυτόματα στους υπόλοιπους συνδικαιούχους μετά τον θάνατο του πατέρα, αλλά διανεμήθηκαν σύμφωνα με τους κανόνες της εξ αδιαθέτου κληρονομιάς.
Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί συμφωνίας μεταξύ των κληρονόμων για ανακατανομή των ποσών από τους κοινούς λογαριασμούς, καθώς δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη τέτοιας συμφωνίας. Επιπλέον, απορρίφθηκαν αξιώσεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι η ανάληψη χρημάτων από τους συνδικαιούχους δεν συνιστά αδικοπραξία εφόσον δεν υπήρξε παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων συνδικαιούχων.
Τέλος, κρίθηκε ότι η παραίτηση του εκκαλούντος από μέρος της έφεσης οδήγησε σε κατάργηση της δίκης για ορισμένους εφεσίβλητους, καθώς η έφεση θεωρήθηκε ότι δεν ασκήθηκε για αυτούς.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΕφΑθ 196/2024