Η απόφαση αφορά τη διαδικασία απονομής σύνταξης από το ΤΣΑΥ και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο ασφαλισμένος για να τη λάβει. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, για την απονομή σύνταξης απαιτείται η προηγούμενη εξόφληση των οφειλών του ασφαλισμένου προς το Ταμείο. Ωστόσο, εξαιρέσεις ισχύουν όταν το σύνολο της οφειλής δεν υπερβαίνει συγκεκριμένο ποσό. Σε αυτήν την περίπτωση, η σύνταξη μπορεί να καταβληθεί πριν την εξόφληση της οφειλής, με το οφειλόμενο ποσό να συμψηφίζεται με τις πρώτες συντάξεις. Όταν το ποσό της οφειλής υπερβαίνει το όριο αυτό, τα αρμόδια όργανα του Ταμείου πρέπει να ενημερώσουν εγγράφως τον ασφαλισμένο για το ύψος της οφειλής του μέσα σε δύο μήνες από την υποβολή της αίτησης για σύνταξη ή σε ένα μήνα από την έκδοση προσωρινής σύνταξης. Από την ως άνω έγκαιρη γνωστοποίηση αρχίζει η προθεσμία για την εξόφληση εφάπαξ του οφειλόμενου ποσού, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας καθίσταται ληξιπρόθεσμο το σύνολο της οφειλής, διακόπτεται η τυχόν χορηγηθείσα προσωρινή σύνταξη και αναζητείται ως αχρεώστητο το καταβληθέν ποσό των προσωρινών συντάξεων, ενώ οριστική σύνταξη απονέμεται και αρχίζει να καταβάλλεται από την ημερομηνία εξόφλησης του συνόλου της οφειλής. Αν η γνωστοποίηση προς τον ασφαλισμένο γίνει μετά την πάροδο των εν λόγω αποκλειστικών προθεσμιών, δεν επέρχονται οι ανωτέρω συνέπειες και ως προς την έναρξη καταβολής της σύνταξης εφαρμόζονται οι πάγιες διατάξεις κάθε ασφαλιστικού οργανισμού, υπό την προϋπόθεση όμως της προηγούμενης εξόφλησης (εφάπαξ) του οφειλόμενου ποσού που υπερβαίνει το ως άνω νόμιμο όριο. Συνεπώς, η μη έγκαιρη γνωστοποίηση δεν συνεπάγεται την αυτόματη καθίδρυση δικαιώματος οριστικής συνταξιοδότησης, αν δεν συντρέχει σωρευτικά και η προϋπόθεση της προηγούμενης εξόφλησης των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΣτΕ 363/2024