Στη συγκεκριμένη υπόθεση η τράπεζα στην οποία το αλληλοβοηθητικό ταμείο διατηρούσε λογαριασμό όψεως αρνήθηκε να προβεί σε συναλλαγή με το όργανο της διοίκησης αυτού. Έτσι ενήργησε κατ’ επιλογήν της και προέβη με δική της πρωτοβουλία σε προθεσμιακή κατάθεση ορισμένου χρόνου επικαλούμενη το ύψος της κατάθεσης και το γεγονός ότι στο σωματείο διαρκούσε σφοδρή αντιδικία μεταξύ των προσώπων που αποτελούσαν τις δύο διοικήσεις του. Ισχυρίσθηκε ότι η άρνηση αυτή ήταν σύμφωνη με τις υποχρεώσεις που απέρρεαν από τη σύμβαση κατάθεσης και τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.
Το δικαστήριο κατέληξε ότι η τράπεζα ενήργησε αντισυμβατικά και παράνομα, επειδή το αλληλοβοηθητικό ταμείο είχε νόμιμη διοίκηση κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, η οποία ήταν επαρκώς εκλεγμένη και εκπροσωπούσε το ταμείο σε όλες τις συναλλαγές του. Η τράπεζα έπρεπε να έχει προβεί στην απόδοση των κεφαλαίων, καθώς δεν υφίστατο οποιοσδήποτε κίνδυνος αναλήψεως από μη δικαιούχους, ενώ είχε την υποχρέωση, σύμφωνα με το άρθρο 423 του ΑΚ, να παρακαταθέσει το ποσό σε περίπτωση αμφιβολίας για το πρόσωπο του δικαιούχου, αντί να προβεί σε νέα προθεσμιακή κατάθεση. Εξάλλου, ο έλεγχος νομιμοποίησης στον οποίο προβαίνει η τράπεζα για τα πρόσωπα με τα οποία συναλλάσσεται αφορά την προστασία των συναλλασσομένων με αυτήν, αποσκοπεί δηλ. να διασφαλίζει ότι τα πρόσωπα με τα οποία συναλλάσσεται είναι οι πραγματικοί διακαιούχοι.
Η αίτηση αναίρεσης που κατέθεσε η τράπεζα κατά της απόφασης του εφετείου απορρίφθηκε από τον Άρειο Πάγο. Το δικαστήριο αποφάσισε πως η απόφαση του εφετείου είναι ορθή και η τράπεζα είχε την υποχρέωση να αποδώσει τα κεφάλαια στο ταμείο με το νόμιμο τόκο υπερημερίας. Οι εσωτερικές διαφορές του ταμείου δεν επηρέαζαν τη νομιμότητα της εκπροσώπησής του.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΑΠ 527/2023