Στην υπόθεση αυτή, οι εν διαστάσει βρισκόμενοι σύζυγοι, ζήτησαν με αντίθετες αγωγές την ανάθεση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου τους. Το δικαστήριο, εξετάζοντας την υπόθεση, έκρινε ότι το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου επιβάλλει την ανάθεση της επιμέλειάς του αποκλειστικά στον πατέρα, καθώς η μητέρα έχει επανειλημμένα παραβιάσει τις δικαστικές αποφάσεις σχετικά με το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο, έχει προβεί σε ψευδείς καταγγελίες εναντίον του πατέρα για σεξουαλική κακοποίηση του τέκνου και δεν συνεργάζεται για τη ρύθμιση των θεμάτων επιμέλειας. Σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου, το γεγονός ότι η μητέρα, παραβιάζοντας συστηματικά τις δικαστικές αποφάσεις, παρεμποδίζει την επικοινωνία του πατέρα με το τέκνο και επιδιώκει να διαταράξει τη συναισθηματική σχέση μεταξύ τους, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Αποδείχθηκε ότι η μητέρα δεν ενδιαφέρεται για την ψυχική υγεία του τέκνου της, αφού επί σειρά ετών είχε αποκόψει πλήρως αυτό από τον πατέρα του και δεν επέτρεπε καμία επικοινωνία μεταξύ τους, αδιαφορώντας για τις αρνητικές επιπτώσεις που είχε αυτό για την ψυχολογία του και την ψυχοπνευματική του ανάπτυξη. Αντιθέτως, αποδείχθηκε ότι ο πατέρας περιβάλλει το τέκνο με στοργή και αγάπη και έχει την ψυχική διάθεση να ασχοληθεί συστηματικά με την ανατροφή του. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι το τέκνο θα συνεχίσει να διαμένει με τη μητέρα για ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα, ενώ στη συνέχεια η επιμέλεια και η διαμονή του τέκνου θα ανατεθεί στον πατέρα, στην εκτός Αθηνών κατοικία του. Επιπλέον, το δικαστήριο διέταξε τη μητέρα να παραδώσει το τέκνο στον πατέρα κατά την οριζόμενη ημερομηνία, καθώς και όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την εγγραφή του τέκνου σε σχολείο στον τόπο κατοικίας του πατέρα και προειδοποίησε τη μητέρα με χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΠρΑθ 5267/2024