Η απόφαση αναλύει το νομοθετικό πλαίσιο έννομης προστασίας κατά τη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων, σύμφωνα με το νόμο 4412/2016. Ο νόμος διακρίνει τις περιπτώσεις ανάλογα με την εκτιμώμενη αξία των συμβάσεων, θεσπίζοντας διαφορετικό δικονομικό πλαίσιο για τις συμβάσεις με εκτιμώμενη αξία χαμηλότερη ή ίση των 60.000 ευρώ και διαφορετικό για εκείνες με αξία ανώτερη αυτού του ποσού. Συγκεκριμένα, για τις συμβάσεις με εκτιμώμενη αξία έως 60.000 ευρώ, οι ενδιαφερόμενοι οικονομικοί φορείς έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν ένσταση κατά πράξεων ή παραλείψεων της αναθέτουσας αρχής εντός πέντε ημερών από την κοινοποίηση της πράξης ή της παράλειψης. Ωστόσο, εάν η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης υπερβαίνει τα 60.000 ευρώ, η νομοθεσία προβλέπει διαφορετική διαδικασία, με την υποχρέωση άσκησης προδικαστικής προσφυγής πριν την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων. Στην περίπτωση αυτή, η άσκηση προδικαστικής προσφυγής αποτελεί προϋπόθεση για το παραδεκτό των ενδίκων βοηθημάτων. Στην εξεταζόμενη περίπτωση, αφορώσα διαγωνισμό προμήθειας με εκτιμώμενη αξία άνω των 60.000 ευρώ, το δικαστήριο έκρινε αυτεπαγγέλτως την ασκηθείσα αίτηση ακυρώσεως ως απαράδεκτη, λόγω μη προηγούμενης άσκησης προδικαστικής προσφυγής. Επισήμανε δε ότι δεν ασκούσε καμία επιρροή η αναφορά στη διακήρυξη περί δυνατότητας άσκησης ένστασης, διότι με τη διακήρυξη δημόσιου διαγωνισμού τίθεται το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει το διαγωνισμό, όχι όμως και το δικονομικό πλαίσιο επίλυσης των αναφυομένων κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού διαφορών.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΚομοτ 12/2024