Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέδωσε χθες Τρίτη 26 Μαρτίου Οδηγία σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος μέσω του ποινικού δικαίου, η οποία θα βελτιώσει τη διερεύνηση και τη δίωξη αδικημάτων που εμπίπτουν στην κατηγορία του περιβαλλοντικού εγκλήματος.
Η Οδηγία θεσπίζει ελάχιστους κανόνες σε επίπεδο Ένωσης σχετικά με τον ορισμό των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων, αντικαθιστώντας την προηγούμενη Οδηγία που χρονολογείται από το 2008.
Σημειώνεται ότι, αν και θα εφαρμόζεται μόνο σε αδικήματα που διαπράττονται εντός της ΕΕ, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν να επεκτείνουν τη δικαιοδοσία τους σε αδικήματα που έχουν διαπραχθεί εκτός της επικράτειάς τους.
Διευρυμένος κατάλογος αδικημάτων
Ο αριθμός των συμπεριφορών που θα συνιστούν ποινικό αδίκημα θα αυξηθεί από εννέα σε είκοσι. Στα νέα αδικήματα περιλαμβάνονται το λαθρεμπόριο ξυλείας, η παράνομη ανακύκλωση ρυπογόνων συστατικών των πλοίων και οι σοβαρές παραβιάσεις της νομοθεσίας για τα χημικά προϊόντα.
Η νέα Οδηγία εισάγει επίσης ρήτρα «διακεκριμένου αδικήματος», η οποία εφαρμόζεται όταν ένα αδίκημα που αναφέρεται στην Οδηγία διαπράττεται εκ προθέσεως και προκαλεί την καταστροφή του περιβάλλοντος ή μη αναστρέψιμη ή μακροχρόνια ζημία σε αυτό.
Ποινές και κυρώσεις
Τα εκ προθέσεως αδικήματα που προκαλούν τον θάνατο προσώπου τιμωρούνται με μέγιστη ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δέκα ετών (τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να προβλέψουν ακόμη αυστηρότερες ποινές στην εθνική τους νομοθεσία). Άλλα αδικήματα θα επισύρουν ποινή φυλάκισης έως και πέντε ετών. Η μέγιστη ποινή φυλάκισης για διακεκριμένα αδικήματα θα είναι τουλάχιστον οκτώ έτη.
Για τις εταιρείες, τα πρόστιμα θα ανέρχονται τουλάχιστον στο 5% του συνολικού παγκόσμιου κύκλου εργασιών για τα σοβαρότερα αδικήματα ή, εναλλακτικά, σε 40 εκατ. ευρώ. Για όλα τα άλλα αδικήματα, το μέγιστο πρόστιμο θα είναι τουλάχιστον 3% του κύκλου εργασιών ή, εναλλακτικά, 24 εκατ. ευρώ.
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα φυσικά πρόσωπα και οι εταιρείες μπορεί να τιμωρούνται με πρόσθετα μέτρα, όπως η υποχρέωση του παραβάτη να αποκαταστήσει το περιβάλλον ή να αποζημιώσει για τη ζημία, ο αποκλεισμός τους από την πρόσβαση σε δημόσια χρηματοδότηση ή η ανάκληση των αδειών ή των εγκρίσεών τους.
Τα κράτη μέλη έχουν προθεσμία δύο ετών από την έναρξη ισχύος της Οδηγίας για να προσαρμόσουν τους εθνικούς τους κανόνες σε αυτή.
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Ποινική προστασία περιβάλλοντος
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Ποινική προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος
Δείτε τη σχετική Αρθρογραφία στη Qualex: Εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος και πράσινη εγκληματολογία