Η παρούσα περίπτωση αφορά μια αγωγή που άσκησε ο ενάγων, υπό την ιδιότητα του δικαστικού συμπαραστάτη του αδερφού του, κατά μιας ψυχιατρικής κλινικής και του ιατρικού προσωπικού της. Το συμπαραστατούμενο άτομο πάσχει από νοητική υστέρηση και ψυχωσική συνδρομή (σχιζοφρένεια) και υπέστη σοβαρές σωματικές βλάβες συνεπεία αμελούς συμπεριφοράς των εναγομένων κατά τη διάρκεια νοσηλείας του για τροποποίηση της φαρμακευτικής του αγωγής.
Κατά τη νοσηλεία του στην κλινική, ο ασθενής υπέστη σοβαρές επιπλοκές και οδηγήθηκε σε ημικωματώδη κατάσταση λόγω βαρείας φαρμακογενούς καταστολής του κεντρικού νευρικού συστήματος, εγκεφαλικής ανοξίας και πνευμονίας εξ εισροφήσεως. Οι συνθήκες αυτές προκλήθηκαν από τη χορήγηση πολλαπλών φαρμάκων σε υψηλές δόσεις, χωρίς την κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση και εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασής του.
Επιπλέον, ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η διαχείριση του ιατρικού αρχείου ήταν πλημμελής, καθώς και ότι υπήρξε ελλιπής ενημέρωση προς τον ενάγοντα σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε ο αδελφός του και τους πιθανούς κινδύνους της.
Από τις σωματικές βλάβες και την παρατεταμένη νοσηλεία που ακολούθησε, ο αδερφός του ενάγοντος υπέστη σημαντική περιουσιακή ζημία και ο ενάγων ζητά συνολικά αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία και τις υπηρεσίες φροντίδας που χρειάστηκαν λόγω των βλαβών που υπέστη ο αδερφός του, καθώς και για ηθική βλάβη λόγω της μόνιμης αναπηρίας και της προσβολής της προσωπικότητας του ασθενούς.
Τελικά, το δικαστήριο διέταξε την επανάληψη της συζήτησης έτσι ώστε να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη και να κριθεί ειδικότερα αν με βάση την κλινική εικόνα κατά τη νοσηλεία του συμπαραστατούμενου εφαρμόστηκαν από το θεράποντα Ιατρό του οι κανόνες της ιατρικής δεοντολογίας, οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες της ιατρικής επιστήμης και αν αυτός επεδειξε τη δέουσα επιμελεια και προσοχή.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΤρΕφΑθ 1640/2023