Με την απόφαση αυτή, το Συμβούλιο της Επικρατείας, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 79 παρ. 5 περ. α΄ του ΚΔΔ υπό το φως του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ, διευκρινίζει τα όρια του αυτεπάγγελτου δικαστικού ελέγχου. Στην υπόθεση εξετάζεται αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, η οποία ακύρωσε πράξεις της φορολογικής αρχής, συγκεκριμένα πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου σε επιχείρηση. Το Δημόσιο άσκησε αίτηση αναίρεσης, υποστηρίζοντας ότι το Διοικητικό Εφετείο εσφαλμένα εξέτασε αυτεπαγγέλτως ζήτημα που δεν είχε προβληθεί με την προσφυγή, δηλαδή την παράλειψη αυτοτελούς προσδιορισμού των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης για την επιβολή του ΦΠΑ. Σύμφωνα με την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το διοικητικό δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως την παράβαση δεδικασμένου και την τυχόν αντισυνταγματικότητα των νομοθετικών διατάξεων, κατ’ εφαρμογή των οποίων εκδόθηκε η προσβληθείσα με την προσφυγή πράξη της φορολογικής αρχής, όχι όμως και τυχόν άλλες νομικές πλημμέλειες της πράξης. Συνεπώς, το Διοικητικό Εφετείο ερμήνευσε εσφαλμένα τη διάταξη του άρθρου 79 παρ. 5 περ. α΄ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, εξετάζοντας αυτεπαγγέλτως την πλημμέλεια αυτή, η οποία δεν ανήκει στις αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενες νομικές πλημμέλειες.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΣτΕ 974/2024