Στην υπόθεση εξετάστηκε αίτηση ακυρώσεως των ωφελουμένων από ρυμοτομική απαλλοτρίωση παρόδιων ιδιοκτητών κατά της εγγραφής τους σε χρηματικό κατάλογο Δήμου. Αιτία της εγγραφής ήταν η προκαταβολή από το Δήμο της αποζημίωσης στους ιδιοκτήτες των απαλλοτριωθέντων ακινήτων. Σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου, η αποζημίωση λόγω ρυμοτομίας των παρόδιων ιδιοκτητών που ο Δήμος καταβάλλει υπέρ τρίτου δεν έχει τον χαρακτήρα εξειδικευμένου οικονομικού βάρους, ούτε συνιστά έσοδο του Δήμου, διότι στην περίπτωση αυτή ο Δήμος υποκαθίσταται στη θέση του οφειλέτη-ιδιώτη και καταβάλλει υπέρ αυτού την οφειλόμενη αποζημίωση, με σκοπό την ταχεία συντέλεση της απαλλοτρίωσης, ενώ εν συνεχεία εισπράττει από τον οφειλέτη το ποσό που κατέβαλε για λογαριασμό του. Για το λόγο αυτό, η αξίωση του Δήμου για τη βεβαίωση και είσπραξη του ποσού που κατέβαλε στους δικαιούχους της αποζημίωσης για λογαριασμό των παρόδιων ιδιοκτητών – οφειλετών δεν υπόκειται στην πενταετή αποσβεστική προθεσμία του άρθρου 2 του α.ν. 344/1968, που εφαρμόζεται στην περίπτωση της επιβολής από τους Δήμους εισφοράς σε χρήμα κατά την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 1337/1983, αλλά στον γενικό κανόνα της εικοσαετούς παραγραφής του άρθρου 249 του ΑΚ.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΙωαν 2/2024