Σε περίπτωση παρανομίας του Δημοσίου κατά την διαδικασία διενέργειας διαγωνισμού για την σύναψη διοικητικής συμβάσεως γεννάται αδικοπρακτική ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, η οποία, παρ’ όλο που στο στάδιο αυτό μπορεί να θεμελιωθεί και στις διατάξεις των άρθρων 197-198 ΑΚ (ευθύνη εκ των διαπραγματεύσεων) συνιστάμενη στο αρνητικό διαφέρον του ζημιωθέντος, εντούτοις, αν αυτός αποδείξει ότι θα του ανετίθετο η σύμβαση, αν δεν είχε εμφιλοχωρήσει η παράβαση, η εν λόγω ευθύνη του Δημοσίου δύναται να θεμελιωθεί στα άρθρα 105-106 του ΕισΝΑΚ, οπότε ο ζημιωθείς δικαιούται να αξιώσει ως αποζημίωση το διαφυγόν κέρδος του από την σύναψη της συμβάσεως.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε ότι η εκκαλούσα εταιρεία, εξαιτίας της παράνομης κατακύρωσης του επίδικου διαγωνισμού υπέρ της συνυποψήφιάς της και της μη κατακύρωσής του σε αυτήν, είχε υποστεί αποθετική ζημία ισόποση με το εργολαβικό αντάλλαγμα που θα λάμβανε εάν είχε κατακυρωθεί υπέρ της ο επίδικος διαγωνισμός και είχε υπογράψει σύμβαση με τον εφεσίβλητο Δήμο, το οποίο αντιστοιχεί στην οικονομική της προσφορά για τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό και θα καταβαλλόταν σε αυτήν κατά τη διάρκεια της σύμβασης, ποσού 11.852,31 €. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι εξαιτίας της ως άνω παράνομης πράξης των οργάνων του εφεσίβλητου υπέστη βλάβη η επαγγελματική φήμη και αξιοπιστία της, το Δικαστήριο έκρινε ότι η εκκαλούσα εταιρεία δικαιούται το ποσό των 1.000 € ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΑθ 1632/2024