Την ακαδημαϊκή περίοδο 2025/2026 θα λειτουργήσουν τα παραρτήματα ξένων Ιδρυμάτων στην Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας «ιστορικής μεταρρύθμισης», σύμφωνα με τον υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Κυριάκο Πιερρακάκη, σε τηλεοπτική συνέντευξή του. «Με το νομοσχέδιο για την ίδρυση των Μη Κρατικών-Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στη χώρα παύουμε να είμαστε η μόνη χώρα στον πλανήτη χωρίς μη κρατικά ΑΕΙ», είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι «το Σύνταγμα μετεξελίσσεται συνεχώς και χρειάζεται να συνομιλεί με την πραγματικότητα».
Ποιες είναι όμως οι πτυχές της νέας πραγματικότητας με την εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων στη χώρα ; Η νομική λογική που τη διέπει, οι προϋποθέσεις που θέτει, η συμπόρευση με το δημόσιο Πανεπιστήμιο; Το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα ερωτήσεις – απαντήσεις, και το NB Daily σταχυολογεί οκτώ που φωτίζουν το νέο πεδίο.
Ποια είναι η νομική λογική της προτεινόμενης ρύθμισης ενόψει των δεδομένων συνταγματικών απαγορεύσεων των παρ. 5 και 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος;
Η Σύγχρονη Συνταγματική Προσέγγιση υποδεικνύει ότι το Σύνταγμα δεν μπορεί να είναι ένα απολιθωμένο σύνολο διατάξεων που ερμηνεύονται στατικά μέσα στο χρόνο. Άλλωστε, η τελολογική ερμηνεία του Συντάγματος προκύπτει από σειρά αποφάσεων των Δικαστηρίων μας (όπως λ.χ. η υπ΄αριθ. 2411/2012 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, η οποία έκρινε ως σύμφωνη με το Σύνταγμα την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα των δημοσίων πανεπιστημίων παρά την πρόβλεψη της παρ. 4 του άρθρου 16 για δωρεάν εκπαίδευση από τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων ή η υπ΄αριθ. 705/2010 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πατρών, η οποία έκρινε ως σύμφωνη με το Σύνταγμα την επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο). Με βάση τα παραπάνω μια σύγχρονη και επίκαιρη ανάγνωση του άρθρου 16 του Συντάγματος, υπό το φως του ενωσιακού δικαίου επιτρέπει τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων με την εγγύηση και εποπτεία του κράτους. Η ορθότητα δε της προτεινόμενης προσέγγισης προκύπτει από γνωμοδοτήσεις έγκριτων καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου (ενδ. Σκουρής/Βενιζέλος, Αλιβιζάτος, Μανιτάκης, Σπυρόπουλος κ.α.).
Οι συνταγματικές διατάξεις, όπως αυτές που μας απασχολούν, πρέπει να ερμηνεύονται με το νόημα που αποκτούν κατά τη συνδυαστική εφαρμογή τους με το ενωσιακό δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες τις οποίες έχει επικυρώσει η χώρα μας.
Γιατί μπορούν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων;
Οι απαγορευτικές εκ πρώτης όψεως διατάξεις του Συντάγματος εισάγουν ρητή εξαίρεση από τον γενικό κανόνα της διάταξης του άρθρου 16 παρ.1 Σ., που καθιερώνει “την ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας”. Και ως εξαιρετικές επιβάλλεται να ερμηνεύονται τελολογικά. Οι διατάξεις αυτές που καθιερώνουν το κρατικό μονοπώλιο στην ανώτατη εκπαίδευση αποτελούν παγκόσμιο νομικό κατάλοιπο καθώς σε καμία απολύτως προηγμένη χώρα δεν απαγορεύεται η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων.
Η σωστή ερμηνευτική προσέγγιση των επίμαχων συνταγματικών διατάξεων επιβάλλεται να είναι, κατά πρώτον, εναρμονισμένη με το ενωσιακό δίκαιο και, κατά δεύτερον, τελολογική, να οδηγεί δηλαδή στην παραδοχή ότι η απαγόρευση που προβλέπεται από αυτές αφορά μόνο “τη σύσταση” σχολών από ιδιώτες και όχι την εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων άλλης χώρας. Ομοίως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου πρέπει να είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα όσα Πανεπιστήμια ιδρύονται αυτοτελώς στην Ελλάδα.
Μια διαφορετική ερμηνεία που θα επεξέτεινε το εύρος της απαγόρευσης και στην εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ελεύθερη εγκατάσταση και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, τις διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. (ιδίως του άρθρου 14 “ελευθερία ίδρυσης ακαδημαϊκών ιδρυμάτων”) αλλά και διατάξεις διεθνών συμβάσεων, τις οποίες έχει επικυρώσει η Ελλάδα, όπως της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών, που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1 B της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (General Agreement on Trade in Services – εφεξής “GATS”).
Το Σύνταγμα δεν είναι λοιπόν ένα απολιθωμένο σύνολο διατάξεων, η ερμηνεία των οποίων γίνεται με μια στατική προσέγγιση που ίσχυε πριν από 50 σχεδόν χρόνια, τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία η ΕΕ προωθεί με ταχύτατους ρυθμούς την οικοδόμηση ενός ενιαίου ακαδημαϊκού χάρτη.
Οι συνταγματικές διατάξεις, όπως αυτές που μας απασχολούν, πρέπει να ερμηνεύονται με το νόημα που αποκτούν κατά τη συνδυαστική εφαρμογή τους με το ενωσιακό δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες τις οποίες έχει επικυρώσει η χώρα μας. Επομένως, καλούμαστε να ερμηνεύσουμε τις εθνικές διατάξεις υπό το πρίσμα του ενωσιακού δικαίου, επιδιώκοντας την εναρμονισμένη με το ενωσιακό δίκαιο ερμηνεία των εθνικών κανόνων.
Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη, ότι η χώρα μας έχει στον πρόσφατο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση (ν.4957/2022) προβλέψει στο άρθρο 6 τη δυνατότητα ίδρυσης στην αλλοδαπή παραρτήματος ελληνικού Πανεπιστημίου. Εάν η Ελλάδα επιτρέπει την ίδρυση παραρτημάτων των Πανεπιστημίων της στην αλλοδαπή, πώς μπορεί να αρνείται κατά παράβαση της αρχής της αμοιβαιότητας την εγκατάσταση στην Ελλάδα αλλοδαπών Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων;
Γιατί επιλέγετε το μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα των παραρτημάτων;
Οι διαδοχικές προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 16 της Νέας Δημοκρατίας προέβλεπαν την άρση του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση με την ίδρυση μη κερδοσκοπικών μη κρατικών Πανεπιστημίων. Θεωρούμε ότι αυτό το θεμελιώδες βήμα συνιστά μια ασφαλή ερμηνεία του άρθρου 16 υπό το φως του ενωσιακού δικαίου.
Η πιστοποίηση των παραρτημάτων των αλλοδαπών Πανεπιστημίων θα γίνεται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης σύμφωνα με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια
Ποια διαδικασία θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να επιτραπεί η εγκατάσταση και λειτουργία παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων;
Θα προχωρήσουμε στην ψήφιση νόμου, με τον οποίο θα ρυθμίζεται η εγκατάσταση και λειτουργία αναγνωρισμένων αλλοδαπών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ο νόμος θα προβλέπει ακόμη, ότι η εγκατάσταση στην επικράτεια της Ελλάδας παραρτήματος Πανεπιστημίου άλλης χώρας θα υπόκειται σε ιδρυματική και τμηματική αξιολόγηση καθώς και σε πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών του. Η πιστοποίηση των παραρτημάτων των αλλοδαπών Πανεπιστημίων θα γίνεται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης σύμφωνα με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια εναρμονισμένα με τις Αρχές και τις κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕSG 2015).
Θα υπάρχουν προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες θα γίνεται η εγκατάσταση των παραρτημάτων των ξένων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα;
Μια σειρά προϋποθέσεων θα ρυθμίζει την αδειοδότηση των παραρτημάτων των ξένων Πανεπιστημίων προκειμένου να επιτευχθεί η υψηλότερη δυνατή ποιότητα των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και η βέλτιστη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών οικονομικών και κοινωνικών αναγκών της χώρας. Η Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘ.Α.Α.Ε.) θα είναι αρμόδια για τον έλεγχο των προϋποθέσεων εγκατάστασης και αδειοδότησης των ξένων παραρτημάτων, για την αξιολόγηση αυτών και την πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών τους.
Για την αδειοδότηση παραρτήματος ξένου Πανεπιστημίου θα πρέπει να αποτελείται από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας από τρεις τουλάχιστον Πανεπιστημιακές σχολές. Επιπροσθέτως το παράρτημα του ξένου Πανεπιστημίου θα πρέπει μεταξύ άλλων:
– να είναι αναγνωρισμένο στη χώρα από την οποία προέρχεται, πιστοποιημένο από την αντίστοιχη της ΕΘ.Α.Α.Ε. διαπιστευμένη Αρχή για την παροχή προγραμμάτων ανώτατης εκπαίδευσης και τη χορήγηση τίτλων σπουδών,
– τα επιμέρους προγράμματα σπουδών που οδηγούν στην απονομή τίτλων σπουδών θα πρέπει επίσης να έχουν πιστοποιηθεί από τη διαπιστευμένη Αρχή του κράτους προέλευσης,
– οι τίτλοι σπουδών που θα εκδίδονται στην Ελλάδα θα είναι οι ίδιοι με τους τίτλους σπουδών που θα είχαν χορηγηθεί εάν η εκπαίδευση των φοιτητών είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος προέλευσης του Πανεπιστημίου,
– οι τίτλοι σπουδών που θα εκδίδονται στην Ελλάδα θα προσδίδουν τα ίδια ακαδημαϊκά και επαγγελματικά δικαιώματα με αυτά που ισχύουν στο κράτος προέλευσης,
– τα μέλη του διδακτικού και εκπαιδευτικού προσωπικού του να έχουν διδακτορικό τίτλο ενώ το ειδικό διδακτικό προσωπικό του δεν μπορεί να ξεπερνά σε ποσοστό το 20% του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του,
– σε περίπτωση ανάκλησης για οποιοδήποτε λόγο της άδειας του παραρτήματος το μητρικό ίδρυμα θα είναι από κοινού υπεύθυνο με το παράρτημά του για την ολοκλήρωση των σπουδών των φοιτητών του τελευταίου και την απονομή σε αυτών τίτλων σπουδών,
– να διαθέτει άδεια εκπαιδευτηρίου σύμφωνα με τον Κτιριοδομικό Κανονισμό που ισχύει σήμερα, οι δε κτιριακές υποδομές του θα πρέπει να είναι αυτοτελείς, να διαθέτει βιβλιοθήκη, χώρους εργαστηρίων, αίθουσες πολυμέσων, επαρκή υλικοτεχνικό εξοπλισμό κοκ.,
– να διαθέτει οικονομική αξιοπιστία και ευρωστία, η οποία θα προκύπτει και από πενταετή οικονομοτεχνική μελέτη βιωσιμότητας, την οποία θα βεβαιώνει αξιόπιστη ελεγκτική-συμβουλευτική εταιρεία,
– να προσκομίζει εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης αξιόχρεης τράπεζας ύψους 500.000 ευρώ για κάθε σχολή και να πληρώνει παράβολο ύψους 500.000 ευρώ για τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας και εγκατάστασης.
Και τι θα κερδίσει επιτέλους η Ελλάδα από την εγκατάσταση των παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων στο έδαφός της;
Πρώτον, θα προσελκύσει ένα μέρος της υπερχειλίζουσας παγκόσμιας ζήτησης για Πανεπιστημιακές σπουδές σε άλλη χώρα από αυτή που κατοικεί ο ενδιαφερόμενος. Προηγμένες χώρες όπως, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Δανία, η Ελβετία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Αυστραλία κ.λπ. προσελκύουν εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών φοιτητών στα Πανεπιστήμιά τους. Πρόκειται για εξαγωγικές χώρες εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Τέτοιες στην Ευρώπη είναι ακόμη η Ιρλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Τσεχία, η Εσθονία και η Λετονία και η Κύπρος. Σε όλες αυτές τις χώρες κατευθύνεται η παγκόσμια ζήτηση και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους για την προσέλκυση φοιτητών είναι πολύ έντονος. Στον έντονο αυτό ανταγωνιστικό αγώνα έχουν μπει με αξιώσεις η Κίνα και η Ινδία. Στα Πανεπιστήμια της Κύπρου φοιτούν 40.000 περίπου ξένοι φοιτητές, ενώ ακόμη και στη γειτονική μας Βουλγαρία 15.000 περίπου ξένοι φοιτητές φοιτούν στα Πανεπιστήμιά της.
Δεύτερον, θα καλύψει και την μεγάλη διαρκώς αυξανόμενη εγχώρια ζήτηση για Πανεπιστημιακές σπουδές. Το έλλειμμα στην αγορά ανώτατης εκπαίδευσης καλύπτεται σε μεγάλο ποσοστό από τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού ή τα κολέγια. Στην περίπτωση των Πανεπιστημίων του εξωτερικού οι επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία, το δημογραφικό ζήτημα κ.λπ. είναι προφανείς. Ειδικότερα, σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, φοιτούν περίπου 40.000 Έλληνες. Το κόστος για το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας ανερχόταν περίπου σε 1 δισ. €. Η Ελλάδα των 10 εκ. κατοίκων έχει περισσότερους σε απόλυτο νούμερο και ως ποσοστό του πληθυσμού φοιτητές στο εξωτερικό από την Ισπανία (35.348) των 46 εκ κατοίκων, το Ηνωμένο Βασίλειο (33.109) των 66 εκ. κατοίκων, την Αυστρία (17.501) των 9 εκ. κατοίκων ή την Πορτογαλία (12.951) των 10 εκ. κατοίκων.
Εκτός από τις άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία και στον προϋπολογισμό των οικογενειών των φοιτητών, η κατάσταση αυτή επηρεάζει αρνητικά και την καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Στο μέτρο δηλαδή που οι απόφοιτοι των ξένων πανεπιστημίων παραμείνουν στο εξωτερικό η επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο, καινούργιες γνώσεις, ιδέες, τεχνολογίες θα παραμείνουν στις χώρες υποδοχής και δεν θα επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Στα Πανεπιστήμια της Κύπρου φοιτούν 40.000 περίπου ξένοι φοιτητές, ενώ ακόμη και στη γειτονική μας Βουλγαρία 15.000 περίπου ξένοι φοιτητές φοιτούν στα Πανεπιστήμιά της
Άλλες θετικές επιπτώσεις για τη χώρα θα υπάρξουν;
Είναι σίγουρο. Οι χώρες που μέχρι σήμερα έχουν αντιληφθεί τη σημασία της διεύρυνσης των διεθνών αγορών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, της εξαγωγής υπηρεσιών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και την ενισχύουν, βελτιώνουν συνεχώς τους δείκτες της οικονομικής τους ανάπτυξης.
Τα άμεσα και ορατά οφέλη για την οικονομία των χωρών αυτών προέρχεται κυρίως:
α) από τις δαπάνες διαβίωσης των ξένων φοιτητών στη χώρα υποδοχής
β) από τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού, αλλά και πολλών ακόμη συναφών επιστημονικού-ερευνητικού χαρακτήρα επαγγελμάτων
γ) από την ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων και συνακόλουθα της κατασκευαστικής αγοράς
δ) από τον εκπαιδευτικό τουρισμό των ίδιων των φοιτητών, καθώς και συγγενών και φίλων τους, που συνοδεύει σχεδόν πάντοτε την εξαγωγή υπηρεσιών Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης
ε) από τους φόρους που επιβάλλουν τα κράτη αυτά στο παραγόμενο εισόδημα και στις πάσης φύσεως συναφείς συναλλαγές
στ) από την ανάσχεση σε μεγάλο βαθμό της τάσης εκπατρισμού των δικών τους νέων για προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού με άμεσες επιπτώσεις στο ισοζύγιο πληρωμών τους
ζ) από τις επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην έρευνα, οι οποίες σε πολλές χώρες συναγωνίζονται ή και ξεπερνούν τις επενδύσεις στη βιομηχανία, στις νέες τεχνολογίες, στην ενέργεια, στον τουρισμό κ.λπ.
η) από τον επαναπατρισμό Ελλήνων ακαδημαϊκών και επιστημόνων που θα έχουν την ευκαιρία να εργαστούν σε αξιοπρεπές πανεπιστημιακό περιβάλλον στη χώρα τους.
Μήπως όμως τα ξένα πανεπιστήμια οδηγήσουν σε υποβάθμιση τα δημόσια Πανεπιστήμια της Ελλάδας;
Αντιθέτως, τα δημόσια Πανεπιστήμια της Ελλάδας μόνο να κερδίσουν μπορούν. Το “επιχείρημα”, ότι η λειτουργία μη κρατικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα μπορεί μεν να οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη, σε σημαντική ανάσχεση του ρεύματος εξόδου Ελλήνων σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού και να καταστήσει την Ελλάδα διεθνή εκπαιδευτικό προορισμό αλλά θα υποβαθμίσει τα δημόσια Πανεπιστήμια της Ελλάδας δεν ευσταθεί και δεν έχει συμβεί σε κανένα άλλο κράτος του κόσμου. Παντού η συνύπαρξη δημόσιων και μη κρατικών Πανεπιστημίων ωφελεί και τα δημόσια και αμβλύνει σημαντικά τις ανισότητες και ενισχύει τον ανταγωνισμό. Σε πολλές χώρες άλλωστε η ίδρυση ή η περαιτέρω ανάπτυξη μη κρατικών Πανεπιστημίων συνετέλεσε σημαντικά στην αύξηση τόσο της πρόσβασης των παιδιών των ασθενέστερων οικονομικά οικογενειών στην ανώτατη εκπαίδευση όσο και της κοινωνικής κινητικότητας.
Τα κολέγια που λειτουργούν σήμερα στη χώρα θίγονται από την εξέλιξη αυτή;
Τα κολέγια, είναι εκπαιδευτικοί φορείς μη τυπικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Λειτουργούν στην Ελλάδα βάσει συμφωνιών πιστοποίησης, επικύρωσης ή δικαιόχρησης που έχουν συνάψει με Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Οι τίτλοι σπουδών των συνεργαζόμενων ξένων Πανεπιστημίων που χορηγούν τα κολέγια οδηγούν στην αναγνώριση μόνο επαγγελματικής ισοδυναμίας με τα πτυχία των ελληνικών Πανεπιστημίων.
Στα κολέγια που συνεργάζονται με ξένα Πανεπιστήμια και παρέχουν πτυχία που αναγνωρίζονται από το νόμο και οδηγούν σε επαγγελματική αναγνώριση έχει διοχετευτεί όλα αυτά τα χρόνια ένα σημαντικό μέρος της ζήτησης για σπουδές ανώτατης εκπαίδευσης. Σ΄ αυτά φοιτούν σήμερα χιλιάδες Έλληνες σπουδαστές, οι οποίοι επιλέγουν ένα διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ειδικοτήτων.
Το καθεστώς λειτουργίας των κολεγίων δεν μεταβάλλεται από την εισαγωγή του νέου θεσμικού πλαισίου, ούτε αποκλείεται κανένας υπό την προϋπόθεση ότι θα πληροί τις προϋποθέσεις που θα ισχύουν για τα μη κερδοσκοπικά παραρτήματα των ξένων Πανεπιστημίων.