Η κατάσχεση ακινήτου με αξία πολλαπλάσια της απαίτησης αποτελεί καταχρηστική συμπεριφορά και η επίκληση του συγκεκριμένου λόγου μπορεί να οδηγήσει αρκετούς οφειλέτες στην αποφυγή του πλειστηριασμού.
Το φαινόμενο των πλειστηριασμών, λόγω των έντονων κοινωνικών του διαστάσεων, κατέχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα κυρίαρχη θέση στο πεδίο της επικαιρότητας. Ακόμη και η πολιτική συζήτηση κατά την προεκλογική περίοδο διεξήχθη με ιδιαίτερη ένταση γύρω από το ζήτημα των πλειστηριασμών, καθότι επηρεάζει ως επί το πλείστον χιλιάδες νοικοκυριά.
Οι πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης που διενεργούνται καθημερινά καλούν τους οφειλέτες να ασκήσουν το ένδικο βοήθημα της κατ’ άρθρο 933 ΚΠολΔ ανακοπής, προκειμένου να εκφραστεί η εναντίωσή τους κατά των συγκεκριμένων πράξεων. Στο πλαίσιο των συγκεκριμένων δικών, η επίκληση της καταχρηστικότητας αποτελεί έναν εξαιρετικά συνήθη λόγο για την ακύρωση της εκτελεστικής διαδικασίας.
Πολύ πρόσφατα, εκδόθηκε η με αρ. 90/2023 ΜΠρΧαλκ απόφαση η οποία έχει εξαιρετικά πρακτικό ενδιαφέρον αποτελώντας πολύτιμο αρωγό για τους ανακόπτοντες στις δίκες περί την εκτέλεση. Το δικαστήριο, σε υπόθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ποσού 22.294,29 ευρώ επί ακινήτου με τιμή πρώτης προσφοράς 157.000 ευρώ, έκρινε την πράξη δήλωσης συνέχισης αναγκαστικού πλειστηριασμού άκυρη λόγω καταχρηστικότητας, δεδομένης της παραβίασης των χρηστών συναλλακτικών ηθών, των κανόνων ηθικής συμπεριφοράς και της αντικειμενικής καλής πίστης.
Το δικαστήριο τόνισε ότι λόγο ανακοπής μπορεί να αποτελέσει και η προφανής αντίθεση της αναγκαστικής εκτέλεσης απέναντι στα αντικειμενικά όρια της καλής πίστης, των χρηστών ηθών ή του κοινωνικού ή οικονομικού σκοπού του δικαιώματος, σύμφωνα με το άρθρο 281 ΑΚ, αναφερόμενο επίσης σε κάποιες ενδεικτικές περιπτώσεις καταχρηστικής συμπεριφοράς. Τέτοιες συμπεριφορές εντοπίζονται όταν υπάρχει δυσαναλογία μεταξύ του εκάστοτε μέσου εκτέλεσης και του επιδιωκόμενου σκοπού, όταν η συμπεριφορά του δανειστή ωθείται από κακοβουλία, με απώτερο στόχο τη βλάβη του οφειλέτη, ή όταν η πράξη της εκτέλεσης υπερβαίνει τα ανεκτά όρια της θυσίας του οφειλέτη. Η γενική αρχή της απαγόρευσης καταχρηστικής διαδικαστικής συμπεριφοράς ανάγεται έτσι σε καθοριστικό σύμμαχο για τους ανακόπτοντες και τούτο διότι συμβάλλει αποφασιστικά στην αποτροπή της υπερβολικής καταπίεσης του οφειλέτη από την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται σε δυσαναλογία σε σχέση προς την απαίτηση.
Συνεπώς, δεδομένου ότι το ακίνητο που κατασχέθηκε είχε αξία πολλαπλάσια της απαίτησης, η ανακοπή κατά της δήλωσης συνέχισης του πλειστηριασμού έγινε δεκτή, με το σκεπτικό ότι η ανακόπτουσα, σε περίπτωση απόρριψης της ανακοπής, θα έχανε ακίνητο αξίας τουλάχιστον 157.000 ευρώ για απαίτηση ποσού 22.294,29 ευρώ, γεγονός που θα ακύρωνε την αρχή της αναλογικότητας μέσου και σκοπού.
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Αναγκαστική Εκτέλεση
Δείτε το σχετικό Σεμινάριο: Η αναγκαστική εκτέλεση στον ΚΠολΔ μετά τους Ν 4842 και 4855/2021
Δείτε τη σχετική Αρθρογραφία στη Qualex: Παρατηρήσεις στην ΜΠρΧαλκ 90/2023 (Ασφ) – Η καταχρηστική επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης ως λόγος ανακοπής κατά της δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού