Για το παραδεκτό της συζήτησης δεν απαιτείται η εκ μέρους του εναγομένου προσκομιδή του ενημερωτικού εντύπου του αρ. 3 παρ. 2 Ν 4640/2019 λόγω αντισυνταγματικότητας της διάταξης.
Η διαμεσολάβηση ως εξωδικαστικός τρόπος επίλυσης διαφορών έχει βοηθήσει αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και στη δημιουργία ενός παράλληλου μοντέλου απονομής δικαιοσύνης, διαδραματίζοντας μείζονα ρόλο στην αποφυγή χρόνιων παθογενειών που ταλανίζουν την ελληνική δικαιοσύνη. Παρόλα αυτά, ακριβώς για να επιτευχθούν οι στόχοι της διαμεσολάβησης, η ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων από τη νομολογία πρέπει να γίνεται με έναν τρόπο που πράγματι εξυπηρετεί τους επιδιωκόμενους σκοπούς του Ν 4640/2019.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς την κατεύθυνση αυτή παρουσιάζει η εξαιρετικά πρόσφατη με αρ. 780/2023 ΕιρΑθ απόφαση σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται για το παραδεκτό της συζήτησης η προσκόμιση εκ μέρους της εναγομένης του ενημερωτικού εντύπου του αρ. 3 παρ. 2 Ν 4640/2019, καθόσον η συγκεκριμένη διάταξη έχει κριθεί αντισυνταγματική και ως τέτοια είναι ανίσχυρη. Το δικαστήριο, υιοθετώντας το σκεπτικό των υπ’ αριθμ. 976/2020 και 977/2020 αποφάσεων του Ειρηνοδικείου Αθηνών, οι οποίες έκριναν το ανίσχυρο λόγω αντισυνταγματικότητας της παραπάνω διάταξης, αποφάνθηκε ότι η καθιέρωση υποχρεωτικής έγγραφης προδικασίας ως ειδικός όρος παραδεκτού της συζήτησης επιγενόμενης αγωγής, που υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής της εκούσιας διαμεσολάβησης, παραβιάζει τη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 εδ. δ’ του Συντάγματος, η οποία καθιερώνει την αρχή της αναλογικότητας. Πιο συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε ότι, η κύρωση του του απαραδέκτου της συζήτησης για την μη προσκόμιση του ενημερωτικού εντύπου είναι δυσανάλογα επαχθέστερη σε σχέση με την επιδιωκόμενη ωφέλεια προώθησης του θεσμού της διαμεσολάβησης, ιδίως, αν ληφθεί υπόψη ότι ο συμβιβασμός, που ομοίως κατατείνει στην μείωση των εντάσεων και στην εξεύρεση κοινής και αμοιβαίας αποδεκτής λύσης, αποτελεί καθήκον του πληρεξούσιου δικηγόρου. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της παράλειψης του εντολοδόχου δικηγόρου να ενημερώσει τον πελάτη του για τη δυνατότητα εκούσιας διαμεσολάβησης της διαφοράς του δεν είναι εύλογο να μετατίθενται στο πρόσωπο του διαδίκου, καθότι τα συμφέροντα του δεύτερου βλάπτονται σημαντικά.
Συνεπώς, το δικαστήριο συντάχθηκε με την άποψη ότι η παραπάνω διάταξη ως αντισυνταγματική είναι ανίσχυρη και δεν πρέπει να εφαρμοστεί.
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Υποχρεωτική Διαμεσολάβηση (Ν 4640/2019)
Δείτε το σχετικό Σεμινάριο: Ο νέος Ν 4640/2019 για τη διαμεσολάβηση – Επανεκκίνηση και νέες ευκαιρίες για δικηγόρους και διαμεσολαβητές
Δείτε το σχετικό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα: Βασική εκπαίδευση διαμεσολαβητών – 3ος κύκλος