Ο Άρειος Πάγος έκρινε ορθή την καταδίκη ιδιοκτήτη μεγάλου αριθμού σκύλων για μη τήρηση των κανόνων ευζωίας κατ’ εξακολούθηση, απορρίπτοντας την αίτηση αναίρεσης (ΑΠ 929/2023).
Σε πρώτη φάση ο Άρειος Πάγος, αξιοποιώντας τη νομοθεσία για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό (Ν 4039/2012) σημείωσε ότι, ευζωία είναι το σύνολο των κανόνων αναφορικά με την προστασία των ζώων και την καλή μεταχείρισή τους, έτσι ώστε να μην πονούν και υποφέρουν.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη νομοθεσία, ζώο συντροφιάς είναι κάθε ζώο, που συντηρείται ή προορίζεται να συντηρηθεί από τον άνθρωπο, κυρίως μέσα στην κατοικία του, για λόγους ζωοφιλίας ή συντροφιάς, ενώ δεσποζόμενο ζώο συντροφιάς είναι κάθε μη άγριο ζώο, που συντηρείται ή προορίζεται να συντηρηθεί από τον άνθρωπο, κυρίως μέσα στην κατοικία του, για λόγους ζωοφιλίας ή συντροφιάς και τελεί υπό την άμεση επίβλεψη και φροντίδα του ιδιοκτήτη, κατόχου, συνοδού ή φύλακα του.
Βέβαια, είναι σαφές ότι, ένας ιδιοκτήτης ζώων συντροφιάς υποχρεούται μεταξύ άλλων να τηρεί τους κανόνες ευζωίας του ζώου και να μεριμνά για την κτηνιατρική εξέτασή του, η οποία αποδεικνύεται από τη σχετική εγγραφή στο βιβλιάριο υγείας ή στο διαβατήριο του ζώου, καθώς και να μεριμνά για την εξασφάλιση άνετου, υγιεινού και κατάλληλου καταλύματος, προσαρμοσμένου στο φυσικό τρόπο διαβίωσης του ζώου, που να του επιτρέπει να βρίσκεται στη φυσική του όρθια στάση, χωρίς να εμποδίζονται οι φυσικές του κινήσεις και η δυνατότητα του για την πραγματοποίηση της απαραίτητης για την υγεία και την ευζωία του άσκησης.
Παράλληλα, ο Άρειος Πάγος τόνισε ότι, η επαπειλούμενη κύρωση για την παράβαση της τήρησης των κανόνων ευζωίας δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και με χρηματική ποινή μέχρι τριακόσιες εξήντα ημερήσιες μονάδες, το ύψος εκάστης των οποίων ορίζεται από δέκα έως πενήντα ευρώ.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το Τριμελές Εφετείο (Πλημμελημάτων) Θεσσαλονίκης δέχθηκε ότι ο εν λόγω ιδιοκτήτης 50 δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και δη σκύλων, τους οποίους συντηρούσε, μολονότι υποχρεούνταν να τηρεί τους κανόνες ευζωίας των σκύλων του και να μεριμνά για την κτηνιατρική εξέταση τους, παρέβη τις υποχρεώσεις του, καθόσον μεταξύ άλλων δεν απομάκρυνε τα απορρίμματα και τα επικίνδυνα αντικείμενα που βρισκόταν στο χώρο, όπως σπασμένα γυαλιά από φιάλες, σκουριασμένα σίδερα, άδειους περιέκτες τροφών σκύλων και ξύλινες παλέτες με καρφιά, τα οποία μπορούσαν να προκαλέσουν τραυματισμούς στα ζώα, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι κανόνες ευζωίας των σκύλων του και επιπλέον δεν μερίμνησε για την κτηνιατρική τους εξέταση, καθόσον δεν προέβη σε εμβολιασμό αυτών, καθώς αφενός μεν τα ζώα δεν έφεραν τη μεταλλική κονκάρδα σε εμφανές σημείο του περιλαίμιου τους, η οποία παρέχεται από τον κτηνίατρο που πραγματοποιεί τους εμβολιασμούς, αφετέρου δε στα βιβλιάρια τους δεν υπήρχαν εν ισχύ αντιλυσσικοί εμβολιασμοί, παραβαίνοντας έτσι τις υποχρεώσεις του. Επιπλέον, αποδείχτηκε ότι, σε διαφορετική χρονική στιγμή, ο ίδιος ως ιδιοκτήτης ογδόντα περίπου, δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και δη σκύλων, διαφόρων φυλών, αρσενικά και θηλυκά, που συντηρούσε, και υποχρεούνταν να τηρεί τους κανόνες ευζωίας των σκύλων του, να μεριμνά για την κτηνιατρική εξέταση τους και για την εξασφάλιση άνετου, υγιεινού και κατάλληλου καταλύματος, παρέβη τις υποχρεώσεις του, καθόσον δεν φρόντισε να μεριμνήσει για την χορήγηση νερού και τροφής στα ζώα του, τα οποία ήταν σε μέτρια θρεπτική κατάσταση έως και υποσιτισμένα, δεν μερίμνησε για την κτηνιατρική τους εξέταση, δεδομένου ότι ορισμένα από αυτά εμφάνιζαν δερματικές αλλοιώσεις ποικίλου αιτιολογίας και δύο από αυτά ελαφριά χωλότητα, ούτε φρόντισε για την εξασφάλιση άνετου, υγιεινού και κατάλληλου καταλύματος γι’ αυτά.
Έτσι, λοιπόν, το Τριμελές Εφετείο (Πλημμελημάτων) Θεσσαλονίκης κήρυξε τον τότε κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα ένοχο εξαιτίας της παράβασης του άρθρου 5 παρ. 1 γ’ του Ν 4039/2012 κατ’ εξακολούθηση, με αναγνώριση ελαφρυντικού και του επέβαλε ποινή φυλάκισης πέντε μηνών, την οποία μετέτρεψε σε χρηματική ποινή, το ποσό της οποίας καθόρισε προς πέντε ευρώ ημερησίως.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το Εφετείο ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις χωρίς να τίθεται ζήτημα ελλιπούς ή αντιφατικής αιτιολογίας. Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα της αναστολής εκτέλεσης της ποινής, το Ανώτατο Ακυρωτικό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση της ποινής φυλάκισης των δέκα μηνών που του επιβλήθηκε έστω και δια μετατροπής της, σε χρηματική, είναι αναγκαία για να αποθαρρύνει τον εν λόγω ιδιοκτήτη από την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΑΠ 929/2023
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Νομική θέση και προστασία των ζώων σε Αστικό Κώδικα και Ειδικούς Νόμους
Δείτε τη σχετική Αρθρογραφία στη Qualex: Το φάσμα της κακοποίησης ζώων: η παρασυσσώρευση