Στο Συμβούλιο της Επικρατείας του Βελγίου (αιτούν δικαστήριο) έφτασε η υπόθεση υπηκόου τρίτης χώρας, της οποίας η αίτηση θεώρησης εισόδου για πραγματοποίηση σπουδών απορρίφθηκε από την αρμόδια αρχή, κατ΄εφαρμογήν του άρθρου 20 παρ. 2 στοιχ. στ της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/801, με την αιτιολογία ότι από τις ανακολουθίες του σχεδίου σπουδών της προέκυψε ότι εξέλιπε η πραγματική πρόθεση πραγματοποίησης σπουδών στη βελγική επικράτεια.
Δεδομένου ότι το ως άνω άρθρο δεν είχε μεταφερθεί ακόμη ρητώς στο βελγικό δίκαιο κατά τον κρίσιμο για την υπόθεση της κύριας δίκης χρόνο, το αιτούν δικαστήριο ζήτησε από το ΔΕΕ να διευκρινίσει εάν η ως άνω Οδηγία έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στο να απορρίπτει κράτος μέλος αίτηση εισδοχής στο έδαφός του με σκοπό τις σπουδές με την παραπάνω αιτιολογία, ενώ δεν έχει μεταφέρει το επίμαχο άρθρο της Οδηγίας 2016/801 στο εσωτερικό του δίκαιο.
Το ΔΕΕ σημείωσε ότι η γενική αρχή της απαγορεύσεως των καταχρηστικών πρακτικών πρέπει να αντιτάσσεται σε όποιον επικαλείται ορισμένους κανόνες του δικαίου της Ένωσης που προβλέπουν κάποιο όφελος, κατά τρόπο όμως που δεν συνάδει με τους σκοπούς που επιδιώκουν οι κανόνες αυτοί. Συνακόλουθα, μολονότι το άρθρο 20 παρ. 2 στοιχ. στʹ της Οδηγίας 2016/801 προβλέπει ότι το οικείο κράτος μέλος δύναται να απορρίπτει αίτηση εισδοχής στην επικράτεια υποβληθείσα επί τη βάσει της Οδηγίας αυτής όταν έχει αποδείξεις ή σοβαρούς και αντικειμενικούς λόγους που καταδεικνύουν ότι ο αλλοδαπός θα διαμείνει για σκοπούς άλλους από εκείνους για τους οποίους έχει υποβάλει αίτηση εισδοχής, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή της αρχής του δικαίου της Ένωσης περί απαγορεύσεως των καταχρηστικών πρακτικών, καθόσον η εφαρμογή της εν λόγω αρχής δεν υπόκειται σε απαίτηση μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη, όπως οι διατάξεις μιας Οδηγίας.
Το ΔΕΕ υπογράμμισε, εξάλλου, ότι, αφ’ ης στιγμής οι περιστάσεις από τις οποίες μπορεί να συναχθεί ο καταχρηστικός χαρακτήρας αιτήσεως εισδοχής με σκοπό τις σπουδές προσιδιάζουν κατ’ ανάγκην σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να καταρτιστεί εξαντλητικός κατάλογος των κρίσιμων συναφώς στοιχείων. Ως εκ τούτου, ο τυχόν καταχρηστικός χαρακτήρας μιας αιτήσεως εισδοχής με σκοπό τις σπουδές δεν μπορεί να τεκμαίρεται βάσει ορισμένων στοιχείων, αλλά πρέπει να αξιολογείται κατά περίπτωση, κατόπιν εξατομικευμένης εκτιμήσεως του συνόλου των ιδιαίτερων περιστάσεων που πλαισιώνουν την εκάστοτε αίτηση.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕΕ υπόθ. C-14/23