Απορριπτέα κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία είχε επιδικαστεί στην εφεσίβλητη ποσό 15.564 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε σε χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης αλλα και αποκατάσταση της θετικής ζημίας που υπέστη από τον τραυματισμό της από χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι τα αστυνομικά όργανα όταν αναγκασθούν, κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους, να μετέλθουν βία έναντι ατόμων, για να είναι η δράση τους νόμιμη, πρέπει πάντοτε να διέπεται και να κατευθύνεται από τις αρχές της νομιμότητας, της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και της επιείκειας που συνιστούν, αντίστοιχα, και περιορισμούς της αστυνομικής εξουσίας, αφού συνθέτουν αφ’ ενός τα όρια αυτής, αφ’ ετέρου την κλίμακα διαβάθμισης ή, αλλιώς, της επιλογής των μέτρων που κάθε φορά αρμόζουν για να προληφθεί ή για να αποκατασταθεί η δημόσια τάξη κατά τρόπο έγκαιρο και αποτελεσματικό. Η στάθμιση αυτή συνάδει με το προστατευτικό πλαίσιο των διατάξεων του Συντάγματος (άρθρα 2 παρ. 1, 5 παρ. 2, 7 παρ. 2 και 3) και της Ε.Σ.Δ.Α. (άρθρο 2 παρ. 2), ιδίως όσον αφορά στην περίπτωση της, κατ’ εξαίρεση, προσβολής του έννομου αγαθού της ζωής του ατόμου στο πλαίσιο αστυνομικής δράσης με χρήση υλικής βίας.
Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι τα αστυνομικά όργανα, που προέβησαν στη ρίψη χειροβομβίδας κρότου – λάμψης, βρίσκονταν μεν σε κατάσταση άμυνας, η ρίψη, όμως, δεν έγινε σύμφωνα με τις αρχές εκπαίδευσης για τη χρήση των εν λόγω χειροβομβίδων, αλλά έγινε με τρόπο εσφαλμένο και, επομένως, εξ αυτού στοιχειοθετείται, κατά τη γνώμη που επικράτησε, παράνομη συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου και θεμελιώνεται αστική ευθύνη του τελευταίου προς αποζημίωση της εφεσίβλητης για τον τραυματισμό της.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΑθ 2787/2024