Ο Γενικός Εισαγγελέας M. Szpunar με τις προτάσεις που εξέδωσε εκτιμά ότι ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επιβάλλει γενικές και αφηρημένες υποχρεώσεις σε πάροχο διαδικτυακών υπηρεσιών που δραστηριοποιείται στο έδαφός του αλλά είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος.
Ιστορικό
Στην Ιταλία, οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και μηχανών αναζήτησης, όπως η Airbnb, η Google, η Amazon και η Vacation Rentals, υπόκεινται σε ορισμένες υποχρεώσεις: πρέπει να εγγράφονται σε μητρώο, να υποβάλλουν περιοδικά διάφορες πληροφορίες σε διοικητική αρχή και να καταβάλλουν χρηματική εισφορά. Μάλιστα, σε περίπτωση μη τήρησης των συγκεκριμένων υποχρεώσεων, επιβάλλονται κυρώσεις.
Εξαιρουμένης της Expedia, η οποία είναι εγκατεστημένη στις Ηνωμένες Πολιτείες και απλώς αντιτίθεται στην υποχρέωση παροχής πληροφοριών, οι εν λόγω πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση, αμφισβητούν τις υποχρεώσεις αυτές ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων.
Κατά τους παρόχους υπηρεσιών, οι υποχρεώσεις αυτές αντιβαίνουν στον κανονισμό της ΕΕ για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες διαδικτυακών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, ενώ η Ιταλία δηλώνει ότι ο επίμαχος νόμος εφαρμόζει τους κανόνες της ΕΕ. Επιπλέον, οι εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στην ΕΕ θεωρούν ότι οι υποχρεώσεις αυτές παραβιάζουν, μεταξύ άλλων, την αρχή που ορίζεται στην οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο, σύμφωνα με την οποία οι υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας υπόκεινται, καταρχήν, στο δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο πάροχος υπηρεσιών (εν προκειμένω της Ιρλανδίας ή του Λουξεμβούργου).
Στο πλαίσιο αυτό, το ιταλικό δικαστήριο υπέβαλε προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο.
Προτάσεις Γεν. Εισαγγελέα
Κατά τον γενικό εισαγγελέα Maciej Szpunar, το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, η οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο αντιτίθενται στην επιβολή τέτοιων γενικών και αφηρημένων υποχρεώσεων σε πάροχο διαδικτυακών υπηρεσιών εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος.
Επιπλέον, και όσον αφορά τον κανονισμό για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες διαδικτυακών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, εκτιμά ότι οι υποχρεώσεις που προβλέπει ο ιταλικός νόμος δεν συνιστούν εκτελεστικά μέτρα του εν λόγω κανονισμού. Επομένως, δεν δικαιολογεί τις υποχρεώσεις αυτές. Στόχος του εν λόγω κανονισμού είναι να προωθήσει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς με τη δημιουργία δίκαιου, προβλέψιμου, βιώσιμου και αξιόπιστου περιβάλλοντος για τις διαδικτυακές εμπορικές συναλλαγές εντός της εσωτερικής αγοράς. Στο πλαίσιο αυτό, ένα κράτος μέλος μπορεί να συλλέγει μόνο πληροφορίες σχετικές με τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του εν λόγω κανονισμού και με τους στόχους του.
Δείτε τη σχετική Αρθρογραφία στη Qualex: Η αρχιτεκτονική της Digital Services Act – Από την «ευθύνη του ενδιάμεσου» σε «υποχρεώσεις δέουσας επιμέλειας» για την αντιμετώπιση παράνομου περιεχομένου και τη διασφάλιση των θεμελιωδών ενωσιακών δικαιωμάτων