Δεκτή έγινε η προσφυγή ιδιοκτήτη επιχείρησης δερμάτινων ειδών και ειδών ταξιδιού κατά της απόφασης του Προϊσταμένου του Τελωνείου Ηρακλείου με την οποία του επιβλήθηκε πολλαπλό τέλος λαθρεμπορίας, λόγω κατοχής και εμπορίας απομιμητικών προϊόντων.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι μόνη η γενικευμένη αναγραφή των ειδών και η ύπαρξη των μικρών αποκλίσεων στις υπό κρίση διασαφήσεις τιμολόγια, κιβωτολόγια, με τα αντίστοιχα στα αποδεικτικά εμβάσματος (swift) στο τραπεζικό ίδρυμα της αλλοδαπής, ακόμα κι αν δεν επέτρεπε την πλήρη αντιστοίχιση και την κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο διαπίστωση του τελωνισμού των κατασχεθέντων εμπορευμάτων, δεν δύναντο να κριθούν ως στοιχεία, επαρκή για την συναγωγή δικαστικού τεκμηρίου περί υπάρξεως δόλου.
Τούτο διότι, εκ του συνόλου των πραγματικών περιστατικών, δεν μπορούσε να συναχθεί κατά τρόπο ανεπίδεκτο εύλογης αμφισβητήσεως ότι συνέτρεχε το υποκειμενικό στοιχείο της τελωνειακής παράβασης της λαθρεμπορίας, καθόσον τόσο τα προμνημονευθέντα αποδεικτικά όσο και οι μεγάλες ποσότητες και τα συγκεκριμένα είδη των προϊόντων που εισήγαγε ο προσφεύγων από την Κίνα και για τα οποία κατέβαλε τις αναλογούσες δασμοφορολογικές επιβαρύνσεις κατ’ αρχήν δικαιολογούσαν την ύπαρξη και της ποσότητας και των συγκεκριμένων ειδών (τσαντών, πορτοφολιών, ζωνών) των κατασχεθέντων που εντοπίστηκαν στις εγκαταστάσεις του και έχουν ταυτόσημη χώρα προέλευσης.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΤρΔΠρΗρακλ 93/2024