Δεκτή έγινε η προκείμενη προσφυγή, με την οποία η προσφεύγουσα αιτήθηκε την ακύρωση καταλογιστικών πράξεων, με τις οποίες κηρύχθηκε συνυπαίτια για πράξεις λαθρεμπορίας και της επιβλήθηκαν πολλαπλά τέλη και διαφυγών ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι στις ως άνω πράξεις δεν διευκρινιζόταν ποιά εμπορεύματα αφορούν την επιχείρησή της και ποιά την επιχείρηση της θείας της.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι, ενόψει της πράγματι αποδοθείσας στην προσφεύγουσα παράβασης του άρθρου 155 παρ. 2 περ. ζ΄ του Τελωνειακού Κώδικα, κατοχής λαθρεμπορεύματος, θα έπρεπε η τελωνειακή αρχή να προσδιορίσει την ακριβή ποσότητα του εμπορεύματος το οποίο αυτή αγόρασε, καταρχάς δια εκδόσεως τιμολογίων και, εν συνεχεία και σύμφωνα με το πόρισμα του ελέγχου, άνευ εκδόσεως αυτών, και να επιβάλει αυτοτελώς σε βάρος της αφενός τον αναλογούντα ΦΠΑ, υπολογιζόμενο βάσει του ποσού των δασμών που αντιστοιχούν στην ποσότητα των πράγματι αγορασθέντων και περιελθόντων στην κατοχή της εμπορευμάτων και αφετέρου τα πολλαπλά τέλη.
Αντιθέτως, όπως προκύπτει από τις προσβαλλόμενες καταλογιστικές πράξεις, σε συνδυασμό με τις καταστάσεις τιμολογίων της ΕΛ.Υ.Τ., η τελωνειακή αρχή, αν και η προσφεύγουσα και η θεία της είχαν αγοράσει με ξεχωριστά τιμολόγια διαφορετικές ποσότητες εμπορευμάτων, κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, η τελωνειακή αρχή καταλόγισε την ίδια και την προαναφερόμενη θεία της για τα εμπορεύματα που αναφέρονται στο σύνολο των τιμολογίων και δεν προέβη σε καταλογισμό σε βάρος καθεμιάς τους του αναλογούντος ΦΠΑ και των πολλαπλών τελών επί των εμπορευμάτων που πράγματι αγόρασαν προσδιορίζοντας ξεχωριστά την αξία τους.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΔΠρΘεσ 143/2024