Ως αβάσιμη απέρριψε την ενώπιόν του ασκηθείσα έφεση το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, κρίνοντας πως η εκκαλούσα δεν συμπληρώνει τις ελάχιστες χρονικές προϋποθέσεις για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και ως εκ τούτου δεν δικαιούται να λάβει μειωμένη κύρια σύνταξη λόγω γήρατος από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.
Ειδικότερα, η εκκαλούσα, γεννηθείσα στις 13.8.1954, συμπλήρωσε το 55ο έτος της ηλικίας της στις 13.8.2009, πραγματοποίησε, δε, συνολικά 7.329 ημέρες εργασίας στην κύρια ασφάλιση. Με την από το 2011 αίτησή της, ζήτησε να της χορηγηθεί κύρια σύνταξη λόγω γήρατος από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., με συνυπολογισμό του χρόνου που διένυσε στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. Η Διευθύντρια του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Συντάξεων Αθηνών του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. έλαβε υπόψη ότι η εκκαλούσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, αφενός του άρθρου 10 παρ. 11 του ν. 3863/2010 για τη χορήγηση σε αυτήν πλήρους σύνταξης γήρατος, καθόσον δεν είχε συμπληρώσει το 60ο έτος της ηλικίας της, αφετέρου του άρθρου 10 παρ. 13 του ίδιου νόμου, διότι είχε μεν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας της και πραγματοποιήσει 4.500 ημέρες ασφάλισης, όχι, όμως, και 100 ημέρες εργασίας κατ’ έτος την κρίσιμη, πριν από την υποβολή της αίτησης ή από τη συμπλήρωση του 55ου έτους, πενταετία. Στη συνέχεια με την από 2013 απόφασή της απέρριψε την αίτηση και διαβίβασε την υπόθεση στον Ο.Α.Ε.Ε., προκειμένου να κρίνει το συνταξιοδοτικό αίτημα της εκκαλούσας ως επόμενος αρμόδιος φορέας, στην ασφάλιση του οποίου είχε πραγματοποιήσει τις περισσότερες ημέρες εργασίας.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΑθ 584/2023