Με την υπό κρίση αίτηση ζητήθηκε η ακύρωση της 137486/Ζ2/27.10.2021 κοινής απόφασης των Υφυπουργών Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. αναφορικά με τη διαδικασία προσδιορισμού, ρύθμισης και είσπραξης των οφειλών των Καθηγητών και υπηρετούντων λεκτόρων πλήρους απασχόλησης από τους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) των Α.Ε.Ι., σε εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 23 του ν. 4009/2011. Ο αιτών, Καθηγητής α΄ βαθμίδας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, υποχρεώθηκε σε καταβολή εισφοράς σε ποσοστό 7% υπέρ του Ε.Λ.Κ.Ε. του εν λόγω Α.Ε.Ι., λόγω άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας ατομικά αλλά και μέσω της συμμετοχής του σε Ανώνυμη Εταιρία.
Το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως, κρίνοντας τις ρυθμίσεις της προσβαλλόμενης κανονιστικής πράξης σύμφωνες με το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο. Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η επίδικη εισφορά δεν έχει τον χαρακτήρα φόρου ούτε και ανταποδοτικού τέλους, αλλά αποτελεί ένα εύλογο και συνταγματικώς ανεκτό αντιστάθμισμα σε αντάλλαγμα της παραχώρησης του νομοθέτη προς τα μέλη Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι. να ασκούν εξωπανεπιστημιακή δραστηριότητα, επ’ ωφελεία τόσο των ιδίων όσο και των Α.Ε.Ι. (αντιθ. μειοψ.).
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΣτΕ 2352/2023 (7μ)