Το ΣτΕ επικυρώνει χωροταξικό αναπτυξιακό σχέδιο τουρισμού στη Μύκονο, ακυρώνει, όμως, λιμενική εγκατάσταση που προορίζεται να εξυπηρετήσει ανάγκες ευρύτερες από την ξενοδοχειακή μονάδα.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε τρεις αποφάσεις (ΣτΕ 1936-8/2023) σχετικές με ειδικό στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο της Μυκόνου στον τομέα του τουρισμού, με τις οποίες εκδικάστηκαν τρεις αιτήσεις ακυρώσεως του Δήμου Μυκόνου. Ο Δήμος είχε προσβάλει τη χωροθέτηση των ξενοδοχειακών και λιμενικών εγκαταστάσεων, τις οικοδομικές άδειες, και, επίσης, είχε διαμαρτυρηθεί καθότι το μέτρο της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών δεν επεκτάθηκε και σε αυτές που είχαν εκδοθεί βάσει χωροταξικών αναπτυξιακών σχεδίων. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ως εξής:
α) Οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που ανεγείρονται βάσει αναπτυξιακών χωροταξικών σχεδίων πλεονεκτούν από περιβαλλοντική άποψη από αυτές που ανεγείρονται βάσει διάσπαρτης δόμησης εκτός σχεδίου, διότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους μελετώνται σε δύο στάδια και διασφαλίζουν επαρκέστερη διαβούλευση με το ενδιαφερόμενο κοινό και τις συναρμόδιες υπηρεσίας (δασική, αρχαιολογική κ.ά.).
β) Τα χωροταξικά αναπτυξιακά σχέδια, τουριστικά ή άλλα, ελέγχονται από το ενδιαφερόμενο κοινό, αλλά και το Δικαστήριο, και από πλευράς συμβατότητας με τον υπερκείμενο χωροταξικό σχεδιασμό (π.χ. Περιφερειακά Πλαίσια κ.λπ.), αυτό δε διασφαλίζει τη συνεκτικότητα του σχεδιασμού και εναρμονίζεται με το Σύνταγμα.
γ) Οι Δήμοι έχουν γνωμοδοτική αρμοδιότητα στον τομέα της χωροταξίας, δεν δικαιούνται, όμως, να παρεμποδίσουν αναπτυξιακά σχέδια μέσω της άρνησής τους να εξυπηρετήσουν τις χωροθετούμενες εγκαταστάσεις από πλευράς αποκομιδής απορριμμάτων, υδροδότησης κ.λπ., εκτός αν η κλίμακα του έργου υπερβαίνει πράγματι τις δυνατότητες του κάθε Δήμου. Αυτό πρέπει να αναδεικνύεται κατά το στάδιο της διαβούλευσης επί της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
δ) Τέλος, καθόσον αφορά τα λιμενικά έργα (αγκυροβόλια, μαρίνες κ.λπ.), αυτά μπορούν να χωροθετούνται ως παρακολούθημα της τουριστικής εγκατάστασης και να έχουν την ανάλογη (μικρή) δυναμικότητα σε αριθμό σκαφών, που προβλέπει ο νόμος, δεν μπορούν, όμως, να προορίζονται για την κάλυψη ευρύτερων αναγκών ελλιμενισμού, άσχετων με την ξενοδοχειακή μονάδα.
Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο ακύρωσε τη χωροθέτηση τουριστικού αγκυροβολίου και τις επιχώσεις στη χερσαία ζώνη λιμένα, δέχθηκε, όμως, ότι το σχέδιο ήταν νόμιμο από όλες τις άλλες απόψεις (αφαλάτωση, θαλάσσια πανίδα, προστασία αρχαιοτήτων, επεξεργασία λυμάτων, οδός πρόσβασης κ.λπ.).
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Δίκαιο Χωροταξίας & Πολεοδομίας
Δείτε το σχετικό Course Pack: Περιβάλλον – Δίκαιο Χωροταξίας & Πολεοδομίας