Το ΣτΕ με τις αποφάσεις που εξέδωσε την Παρασκευή έκρινε ότι το ένδικο βοήθημα της αίτησης αναστολής εκτέλεσης – ακύρωσης του άρθρου 372 παρ. 1 του Ν 4412/2016 απαραδέκτως ασκείται κατά απόφασης της ΕΑΔΗΣΥ περί προσωρινών μέτρων, κατά της οποίας, πάντως, χωρεί αίτηση ανάκλησης ενώπιον της Αρχής (ΣτΕ Δ’ 2221-2/2023).
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Ανώτατο Ακυρωτικό της χώρας, παραδεκτώς προσβάλλεται με το ένδικο βοήθημα της αίτησης αναστολής εκτέλεσης – ακύρωσης του άρθρου 372 παρ. 1 του Ν 4412/2016 μόνο η απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ, με την οποία η εν λόγω Αρχή αποφαίνεται οριστικώς επί της ασκηθείσας προδικαστικής προσφυγής και όχι η απόφαση της ίδιας Αρχής, με την οποία διατάσσονται τυχόν προσωρινά μέτρα ή απορρίπτεται το αίτημα για τη λήψη τέτοιων μέτρων, κατά το άρθρο 366 του Ν 4412/2016. Και αυτό διότι, προϋπόθεση για την κίνηση του σταδίου της παροχής δικαστικής προστασίας αποτελεί η οριστική περάτωση του προδικαστικού σταδίου και η εκκαθάριση των τιθέμενων ζητημάτων με την έκδοση της απόφασης της Αρχής επί της προδικαστικής προσφυγής, ενώ από την άλλη οι αποφάσεις της Αρχής επί των προσωρινών μέτρων κατατείνουν στην προσωρινή ρύθμιση των εννόμων σχέσεων που απορρέουν από την εκκρεμή διαγωνιστική διαδικασία μέχρι να αποφανθεί η ΕΑΔΗΣΥ επί της προδικαστικής προσφυγής. Παρόλα αυτά, η ΕΑΔΗΣΥ οφείλει να εξετάζει τυχόν υποβαλλόμενα ενώπιόν της αιτήματα για την ανάκληση της απόφασής της περί λήψης προσωρινών μέτρων και να αποφαίνεται, βάσει των προϋποθέσεων που τάσσονται με τις διατάξεις του άρθρου 366 του Ν 4412/2016 και κατόπιν στάθμισης των εκατέρωθεν συμφερόντων, αν συντρέχει περίπτωση να αρθούν τα διαταχθέντα προσωρινά μέτρα.
Εξ άλλου, όπως σημείωσε το ΣτΕ, με τις διατάξεις του Βιβλίου ΙV του Ν 4412/2016 προβλέπονται αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής, με δυνατότητα λήψης και προσωρινών μέτρων, ενώπιον ανεξάρτητου μη δικαιοδοτικού οργάνου και, εν συνεχεία, ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου. Έτσι, λοιπόν, εξασφαλίζεται ο πλήρης δικαστικός έλεγχος των μέτρων που λαμβάνονται από την ΕΑΔΗΣΥ, το γεγονός δε ότι δεν αναγνωρίζεται δυνατότητα απευθείας προσβολής με το ένδικο βοήθημα της αίτησης αναστολής εκτέλεσης – ακύρωσης της απόφασης της ΕΑΔΗΣΥ, με την οποία διατάσσονται προσωρινά μέτρα (ή απορρίπτεται το αίτημα για τη λήψη τέτοιων μέτρων), δεν αντίκειται στη διάταξη της παραγράφου 9 του άρθρου 2 της Οδηγίας 89/665/ΕΟΚ – ούτε στο δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος.
Τέλος, η συμβατότητα με την Οδηγία αλλά και το Σύνταγμα επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, η ανάγκη λήψης προσωρινών μέτρων για την προστασία των συμφερόντων των μερών εξετάζεται και στα δύο στάδια των διαδικασιών προσφυγής, δηλαδή, τόσο κατά το προδικαστικό στάδιο, όσο και κατά το στάδιο της δικαστικής προστασίας, ενώ με τις βραχείες προθεσμίες που τάσσονται με τις διατάξεις του Ν 4412/2016 αφ’ ενός μεν για την έκδοση της αποφάσεως της ΕΑΔΗΣΥ επί της προδικαστικής προσφυγής, αφ’ ετέρου δε για την άσκηση του ενδίκου βοηθήματος της αίτησης αναστολής εκτέλεσης – ακύρωσης, διασφαλίζεται ότι η υπόθεση άγεται σε σύντομο χρονικό διάστημα ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου για την παροχή προσωρινής και οριστικής δικαστικής προστασίας σε σχέση με την προσβαλλόμενη οριστική απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ.
Δείτε τη σχετική Έκδοση: Δημόσιες Συμβάσεις
Δείτε το σχετικό Practitioners’ Workshop: Σύγχρονα ζητήματα του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων
Δείτε τη σχετική Αρθρογραφία στη Qualex: Η διελκυστίνδα περί του φυσικού δικαστή επί του προσυμβατικού ελέγχου των δημόσιων συμβάσεων