Ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας απέρριψε την ενώπιόν του ασκηθείσα αγωγή-προσφυγή το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Η υπό κρίση αγωγή-προσφυγή συνιστούσε επανάσκηση, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των νόμων 1649/1986 και 3659/2008, ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου, ως αρμόδιου, του τελεσιδίκως απορριφθέντος από τα πολιτικά δικαστήρια, λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας, ομοίου περιεχομένου, ενδίκου βοηθήματος.
Δεδομένου ότι η επίδικη διαφορά ήταν εκκρεμής ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων κατά την κρίσιμη ημερομηνία της 1ης.11.2017 (ίδ. άρθρο 28 του ν. 4491/2017 με το οποίο προστέθηκε στο άρθρο 379 του ν. 4412/2016 παράγραφος 14, σύμφωνα με την οποία «Προσφυγές ή αγωγές, που έχουν κατατεθεί μέχρι την 1.11.2017, δικάζονται από το Δικαστήριο, στο οποίο έχουν κατατεθεί …»), οι διατάξεις του ν. 4491/2017, με τις οποίες, το πρώτον, υπήχθη στην δικαιοδοσία των διοικητικών εφετείων, η επίλυση όλων των διαφορών, από συμβάσεις κατασκευής δημοσίου έργου, ανεξάρτητα από τη φύση των συμβάσεων ως διοικητικών ή ιδιωτικού δικαίου, δεν εφαρμόστηκαν στην παρούσα υπόθεση.
Στο πλαίσιο αυτό, η επίδικη διαφορά, η οποία γεννήθηκε κατά την εκτέλεση σύμβασης, συναφθείσα μεταξύ του ΝΠΙΔ «ΕΛΤΑ Α.Ε.» και της ενάγουσας-προσφεύγουσας αναδόχου κοινοπραξίας, κρίθηκε ότι αποτελεί διαφορά ιδιωτικού δικαίου, υπαγόμενη στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΑθ 1670/2023