Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε με πρόσφατη απόφασή του στην υπόθεση C-66/23 αναφορικά με τις υποχρεώσεις των κρατών μελών της ‘Ενωσης σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών και οικοτόπων βάσει των Οδηγιών 2009/147/ΕΚ και 92/43/ΕΟΚ. Η απόφαση αυτή ήρθε ως απάντηση σε ερώτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας έπειτα από αιτήσεις ακυρώσεως της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και λοιπών κατά υπουργικής απόφασης, εκδοθείσας το 2012, με αντικείμενο την τροποποίηση και συμπλήρωση της πράξεως μεταφοράς της Οδηγίας για τα πτηνά στο ελληνικό δίκαιο.
Οι αιτούντες της κύριας δίκης ισχυρίστηκαν ότι η προσβαλλόμενη ΚΥΑ έχει μεταφέρει πλημμελώς στην ελληνική έννομη τάξη την Οδηγία για τα πτηνά, διότι προβλέπει οριζόντια μέτρα προστασίας για όλες τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (Ζ.Ε.Π.) και μάλιστα χωρίς να προστατεύονται όλα τα είδη πτηνών του Παραρτήματος I της Οδηγίας για τα πτηνά καθώς και τα αποδημητικά πτηνά με τακτική παρουσία εντός κάθε Ζ.Ε.Π., όπως απαιτούν οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 4 της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ σε συνδυασμό με αυτές των παραγράφων 2, 3 και 4 του άρθρου 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Το Συμβούλιο της Επικρατείας σημείωσε ότι κατά τον χρόνο έκδοσης της εν λόγω υπουργικής απόφασης, δεν είχαν ακόμη καθοριστεί κατάλληλοι στόχοι διατήρησης και ότι δεν είχαν ληφθεί κατάλληλα μέτρα διατήρησης για κάθε Ζ.Ε.Π. ξεχωριστά.
Το Δ.Ε.Ε., ερμηνεύοντας τις ως άνω διατάξεις του ενωσιακού δικαίου, έκρινε ότι από αυτές απορρέει υποχρέωση των κρατών μελών, να καθορίζουν σαφείς και συγκεκριμένους, για κάθε Ζ.Ε.Π. θεωρούμενη μεμονωμένα, στόχους καθώς και μέτρα διατήρησης που να αφορούν όλα τα είδη πτηνών που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ και τα αποδημητικά είδη που δεν περιλαμβάνονται στο Παράρτημα αυτό, των οποίων η έλευση είναι τακτική, καθώς και τον οικότοπό τους. Στο ανωτέρω πλαίσιο, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίζουν προτεραιότητες αναλόγως της σημασίας των μέτρων αυτών για την επίτευξη των στόχων διατήρησης του συνόλου των εν λόγω ειδών. Το γεγονός ότι τα ληφθέντα μέτρα από την Ελλάδα ήταν οριζόντια και αφορούσαν μόνο τα «είδη χαρακτηρισμού» δεν θεωρήθηκε επαρκές για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις της εν λόγω Οδηγίας.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕΕ υπόθ. C-66/23