Η απόφαση αφορά αίτηση ακυρώσεως κατά οικοδομικής άδειας, με την οποία επετράπη η προσαύξηση του ύψους οικοδομής στην περιοχή “Πολιτεία” της Βούλας, δια της ανέγερσης φυτεμένου δώματος, πέραν του ανώτατου επιτρεπόμενου ύψους. Το δικαστήριο εξετάζει, αφενός τις διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) ως προς τα μέγιστα επιτρεπόμενα ύψη κτιρίων και αφετέρου το πολεοδομικό καθεστώς της συγκεκριμένης περιοχής και καταλήγει ότι ο τρόπος υπολογισμού του μέγιστου ύψους των κτιρίων σε συνάρτηση με τον συντελεστή δόμησης κάθε περιοχής, κατά το άρθρο 15 παρ. 1 του ΝΟΚ, δεν εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, με ειδικά διατάγματα προϋφιστάμενα του ΝΟΚ, έχουν ορισθεί για περιοχές ή οικισμούς συγκεκριμένοι όροι δόμησης, όπως ανώτατα ύψη κτιρίων. Αντίθετη ερμηνεία θα αντέκειτο στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιβάλλει την πολεοδόμηση των οικισμών κατόπιν μελέτης των τοπικών συνθηκών και της φυσιογνωμίας κάθε περιοχής, δεν επιτρέπει δε την δια γενικής διατάξεως και χωρίς σχετική επιστημονική μελέτη κατάργηση, συλλήβδην, των ειδικών όρων δόμησης που είχαν θεσπισθεί για κάθε περιοχή με τήρηση των ανωτέρω εγγυήσεων. Συνεπώς, δεν εφαρμόζονται αυτοτελώς οι διατάξεις περί προσαύξησης του ύψους σε περίπτωση φυτεμένου δώματος, εκτός βεβαίως αν οι ειδικές διατάξεις της περιοχής επιτρέπουν την εφαρμογή τους. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι μη νομίμως επετράπη με την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια η προσαύξηση του ύψους της επίμαχης οικοδομής δια της ανέγερσης φυτεμένου δώματος πέραν του ανώτατου επιτρεπόμενου ύψους.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΔΕφΠειρ 6/2024