Στην υπόθεση που εξετάζεται, η ενάγουσα προσέφυγε κατά του εργοδότη της ισχυριζόμενη ότι προσλήφθηκε με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης και ότι ο εργοδότης της δεν τήρησε τη νομική υποχρέωση ασφάλισής της στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις της. Επιπλέον, υποστήριξε ότι υπέστη σεξουαλική παρενόχληση από αυτόν, η οποία εκδηλώθηκε μέσω ανεπιθύμητων σεξουαλικών προσεγγίσεων και πράξεων.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αναγνώρισε την αξίωση της ενάγουσας για ασφαλιστικές εισφορές που οφείλονταν για το διάστημα εργασίας της στην εταιρεία, καθώς και για ηθική βλάβη λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης και παραβίασης της προσωπικότητάς της. Ο εργοδότης άσκησε έφεση, η οποία απορρίφθηκε από εφετείο, το οποίο επικύρωσε την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.
Η απόφαση αυτή υπογραμμίζει την απαράδεκτη φύση της σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο και την ανάγκη προστασίας των εργαζομένων από τέτοιες συμπεριφορές. Επισημαίνει επίσης την υποχρέωση των εργοδοτών να συμμορφώνονται με τις νομικές τους υποχρεώσεις, όπως η ασφάλιση των εργαζομένων τους. Τέλος, επιδικάζει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για την ανακούφιση του θύματος από την προσβολή της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειάς του.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΜΕφΠειρ 81/2023