Στην υπόθεση αυτή, ο αναιρεσείων διεκδικούσε αποζημίωση λόγω παράνομης παράλειψης διορισμού του σε θέση πολιτικού μηχανικού σε Δήμο. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο είχε αρχικά δεχθεί την αγωγή του και του είχε επιδικάσει αναδρομικές αποδοχές. Ωστόσο, το Διοικητικό Εφετείο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση, κρίνοντας ότι το εισόδημα που απέκτησε ο αναιρεσείων από την άσκηση του ελευθέριου επαγγέλματος του πολιτικού μηχανικού θα πρέπει να συνυπολογιστεί στη ζημία του, διότι υπήρχε αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του εισοδήματος αυτού και της παράνομης παράλειψης διορισμού. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ανέτρεψε την κρίση αυτή. Σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου, στην περίπτωση κατά την οποία ο ζημιωθείς λόγω παράνομης παράλειψης διορισμού, ενόσω βρισκόταν εκτός υπηρεσίας, επιδόθηκε σε άλλη βιοποριστική δραστηριότητα (παροχή εξαρτημένης εργασίας, άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος κλπ.), τα εντεύθεν οφέλη (μισθοί, αμοιβές κλπ.) δεν είναι συμψηφιστέα με τις οφειλόμενες σε αυτόν αναδρομικές αποδοχές. Και τούτο διότι, η λόγω της παράνομης παραμονής του εκτός υπηρεσίας αναγκαία εκ μέρους του επαγγελματική επανεκτίμηση και η άσκηση από αυτόν βιοποριστικής δραστηριότητας, άλλης, πάντως, έναντι της συγκεκριμένης δημόσιας υπηρεσίας, διακόπτει, ως εκ της φύσεως της ανθρώπινης εργασίας, τον κατά νόμον αιτιώδη σύνδεσμο προς το ζημιογόνο γεγονός της παρανομίας της Διοίκησης και καθιστά τις σχετικές ωφέλειες απότοκες, όχι του γεγονότος εκείνου, αλλά της αυτόνομης ανάληψης βιοποριστικής δράσης.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΣτΕ 651/2024