Ως αβάσιμοι απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας εταιρείας περί μη ορθής εφαρμογής του νόμου και της διακήρυξης από την αναθέτουσα αρχή. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα επικαλέστηκε την πρόκληση βλάβης από την μη κοινοποίηση σε αυτήν της ενδιάμεσης πράξης επικύρωσης σταδίων δικαιολογητικών συμμετοχής, τεχνικών και οικονομικών προσφορών, ήτοι της πράξης ανάδειξης προσωρινού αναδόχου.
Η Αρχή, ερμηνεύοντας το άρθρο 100 Ν 4412/2016 (όπως διαμορφώθηκε μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 40 Ν 4782/2021), καθώς και τους επίμαχους όρους της διακήρυξης, έκρινε ότι η αναθέτουσα αρχή ορθώς εφάρμοσε τη διαδικασία και το νόμο. Τούτο διότι, αφενός, η ενδιάμεση πράξη ανάδειξης προσωρινού αναδόχου ενσωματώνεται σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη του νόμου (ίδ. άρθρο 100 παρ. 2γ Ν 4412/2016) στην πράξη ανάδειξης οριστικού αναδόχου, αφετέρου οι οικονομικοί φορείς ναι μεν έχουν την ευχέρεια να προσβάλουν την ενδιάμεση αυτή πράξη, εφόσον για οποιονδήποτε λόγο λάβουν γνώση του περιεχομένου της, ουδόλως όμως η μη άσκηση προσφυγής κατ’ αυτής αναιρεί το παραδεκτό προβολής των αυτών ισχυρισμών, που θα προέβαλαν κατ’ αυτής και κατά των σταδίων που περάτωσε στο πλαίσιο προσφυγής κατά της πράξης ανάδειξης οριστικού αναδόχου. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΑΔΗΣΥ έκρινε ότι η προσφεύγουσα εταιρεία δεν έχει υποστεί δικονομική ή οικονομική βλάβη.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: Απόφ.ΕΑΔΗΣΥ 126/2023